Τετάρτη 15 Δεκεμβρίου 2010

Ράκος η ψυχή,ράκος και το κορμί

Σε περιμενα...
Δεν ηρθες...
Μονη και αμοιλητη στην ιδια πολυκατοικια το ιδιο στενο στο ιδιο σημειο που καθομασταν μαζι,μετα απο μια λογομαχια ειπες πως θες να φυγεις..Δεν αντεχεις λες να εξελιχθει σε καλο..Θες να εισαι νευριασμενος μαζι μου για να εχεις λογο να μην θες ουτε να με παρεις τηλ.,ουτε να με δεις,ουτε τιποτα!!Το καταλαβαινω..μην νομιζεις...ξερω οτι δεν το αντεχεις αλλο..ισως εγω να τα ειχα παρατησει καιρο τωρα αν βρισκομουν στη θεση σου..και αυτο ειναι που με κανει να λεω οτι αξιζεις τοσα πολλα!!!Μενεις εδω,χωρις καποιο ανταλλαγμα αρχικα ασχετα που τωρα πηρες αποφαση οτι κατι πρεπει να γινει αναμεσα μας..Σου λεω να φυγεις και καθομαι κατω στ παγωμενο τσιμεντο ακουμπωντας την πλατη μου στον τοιχο και ενω εσυ μου λες να φύγουμε σου απαντάω πως θα μείνω-εδώ-...δεν έχω διάθεση να πάω σπίτι..καλύτερα να κάτσω και να κλάψω για ακόμη μία φορά τη μοίρα μου..άλλωστε πιστεύω οτι θα ξαναερχόσουν..
Φεύγεις...και μετά απο 3λεπτά είσαι πάλι εκεί..γελάς και μου λες ξανά να φύγουμε ενώ ταυτόχρονα με ειρωνεύεσαι πως το ξέρεις οτι θα φύγω ούτος ή αλλος σε λίγο..Νευριάζω...Δεν αντέχω να ακούω τόσα άσχημα απο'σενα..Έχω κάνει λάθη,ομως δεν ειμαι παντού λάθος..Σε κοιταω με βλέμμα θυμού και λύπης ταυτόχρονα..-Σήκω και φύγε- σου απαντάω..Με κοιτάς και μου λες -ΝΑΙ?ΝΑ ΦΥΓΩ?- και κουνάω το κεφάλι λέγοντας -ναι- ...και .....
ΦΕΥΓΕΙΣ....ΔΕΝ ΞΑΝΑΓΥΡΝΑΣ..Τα παντα γυρω μου,το ίδιο στενό,η ίδια πολυκατοικία,το ίδιο κρύο,τα γύρω λαμπάκια απ'τις οικοδομές έμοιαζαν άδεια..και αυτο γιατί εσύ απλά έλλειπες..τίποτα δεν ήταν ίδιο..ακόμη και εγώ κάθε φορά που ήμουν μαζί σου εκεί μόνο γελούσα σε αντίθεση με τώρα που...................................κλαίω.................................................................
Τα μάτια μου απο  το κλάμα έχουν γίνει μαύρα...λίγο η μάσκαρα,λίγο τα χέρια μου που τα τρίβω..
ΠΕΡΙΜΕΝΩ...ΙΣΩΣ ΞΑΞΑΕΡΘΕΙΣ ΟΠΩΣ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ..όμως τίποτα..περασε ήδη μισή ώρα και το σώμα μου δεν αντέχει άλλο το κρύο..σε παίρνω τηλ.και μου μιλάς απότομα..μου λες οτι είσαι σπίτι και αν θέλω τίποτα άλλο για να μου το κλείσεις...κλείνει και το τηλ.σαν την άρρωστη περιπλανιέμαι μέχρι να φτάσω σπίτι..
Τι έγινε??Τι θα κάνω??Θεε μου..βοήθησέ με..δεν αντέχω άλλο..τι θέλω και τι πρέπει να κρατήσω στη ζωή μου??Τα πρωτα σημάδια της στενοχώριας μου είναι ήδη εμφανή..έρπης στα χείλια και εγώ να λυπάμαι ξανά και ξανά τον εαυτό μου για την κατάντια μου...Εχω 2 άτομα σιγουρα στη ζωή μου,και δεν ξέρω ποιον απο τους 2 να επιλέξω..για τα χάλια μου,κανείς δεν μου αξίζει γιατί στην ουσια είναι σαν να τους κοροιδεύω και τους 2..Δεν ξέρω τι να πω...Θέλω να ειμαι με τν Ο γιατι δεν μπορω να τον αποχωριστώ μετα απο τόοοοσα χρονια που ημασταν μαζι...ομως με τον Σ ειναι αλλιώς..και δεν ξέρω πως να το εξηγήσω..αλλα μια φορά περνάω πολύ όμορφα..και όχι μόνο..όχι όμως πως και με τον Ο δεν περνούσα όμορφα..κάποιος να με βοηθήσει ρε παιδιά...πες τε μου την αποψή σας γιατί  και μόνη μου που είμαι με το κεφάλι μου δεν βγαζω κανένα συμπέρασμα...κανένα αποτέλεσμα..Και νομίζω πως χρειάζομαι τις συμβουλές σας!!
Προς το παρόν,περιμένω...δε ξέρω τι..αλλά δεν εχω τη δύναμη να κάνω το οτιδήποτε ..... !!

7 σχόλια:

Εκείνη.. είπε...

Barbie μου,

καλώς σε βρήκα, μικρό μπερδεμένο κουβαράκι.. πόσο μπορώ να σε καταλάβω, να'ξερες..
Το πιο σημαντικό είναι αρχικά να πάρεις μια απόφαση, τι είναι αυτό που εσύ ζητάς τελικά από μια σχέση..
Η συνήθεια είναι μεγάλο πράγμα και το ξέρω καλά, όμως να θυμάσαι πως η συνήθεια δεν έχει πάντα και διάρκεια..
Τί είναι αυτό που σε κάνει ευτυχισμένη;
Ποιός σε υπολογίζει πραγματικά;
Ποιός είναι αυτός που μπορείς πραγματικά να μιλήσεις μαζί του;
Ποιός είναι αυτός που σε υπολογίζει πάνω απ'όλα σαν άνθρωπο, σαν φίλη και μετά σαν οτιδήποτε άλλο;

Ξέρω πως όλα είναι ένα κουβάρι τώρα, αλλά πάνω απ'όλα χρειάζεται ψυχραιμία..
Και για να μην το ξεχάσω!
Μην υποτιμάς τον εαυτό σου και μην τον τιμωρείς γλυκιά μου.. Τα λάθη για μας τους ανθρώπους είναι.. εντάξει;

Καληνύχτα γλυκιά!!
xxxxxx

Δaνaη's είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Δaνaη's είπε...

Λια μου επιτέλους κατάφερα να σχολιάσω και εγώ..

δεν έχω βρεθει ποτέ σε αυτή τη θέση αλλά σε καταλαβαίνω..
είναι πολύ δύσκολο όταν αναγκάζεσαι να 'διώξεις' ένα άτομο απο τη ζωή σου και να επιλέξεις ένα άλλο.. πόσο μάλλον όσο αφορά ερωτικές σχέσεις^
η απόφαση που θα πάρεις, είναι καθαρά δικό σου θέμα και δε ξέρω τι να σε συμβουλέψω..
πάντως συμφωνώ με αυτά που λέει η Εκείνη πιο πάνω ^_^
ότι και αν κάνεις, κοίτα να τα έχεις καλά με τον εαυτό σου...
και ακόμη και αν πληγωθείς, να θυμάσαι πως μόνο ο χρόνος θα σε βοηθήσει να ξεπεράσεις καταστάσεις ^_^

φιλιάα :)

Litsaki είπε...

"Εκείνη"...Αχ με συγκινησες πραγματικά..υπάρχει και άλλος άνθρωπος που έχει νιώσει τα ίδια??Μια μικρή ανακούφηση ένιωσα τώρα..Έχεις απόλυτο δίκιο σε όσα μου λες και πρέπει να το κάνω αυτό με τον εαυτό μου...να βγάλω ένα συμπέρασμα..τί με κάνει να είμαι καλά,και τι όχι..όλον αυτό το καιρό έχω απογοητευτεί από τα πάντα..απο φίλους,παρέες,σχέσεις...και χρειάζομαι τις συμβουλες σας..και πραγματικά σε ευχαριστώ που το κάνεις με τη σειρά σου..ίσως έτσι είναι πολύ καλύτερα... :|

Litsaki είπε...

Δavaη μου..κοπελα μου,να'σαι καλά και εσύ με τη σειρά σου..διαβασες απο την αρχή νομίζω τις αναρτήσεις μου και μπορεί να μην τα έχεισ περάσει αυτά ομως σαν άνθρωπος και μόνο λίγο ίσως μπορείς να με νιώσεις..Όπως είπα και πιο πάνω χρειαζομαι τις συμβουλές σας και σας είμαι ευγνώμων...ΦΙΛΙΑ :*

Εκείνη.. είπε...

Η απόσταση ανάμεσα στην λογική και την καρδιά τις περισσότερες φορές δεν είναι παρά μια λεπτή, λευκή γραμμή.. ή και κόκκινη κάποιες φορές.. έχω βρεθεί σε αυτή την κατάσταση ή περίπου παρόμοια.. δεν ήταν εύκολο, αλλά μετά από πολλή αυτοανάλυση τα κατάφερα και το ξεμπέρδεψα το μικρό μου κουβαράκι..:)

Είμαι σίγουρη πως θα τα καταφέρεις και εσύ..
Εγώ θα είμαι εδώ...! ή κάπου εδώ τριγύρω, με το εδώ σταθερό, όμως..

Καληνύχτα γλυκιά

Litsaki είπε...

Πάντα κάτι θα υπάρχει να μας γυρνάει εκεί που ήμασταν πριν χαθούμε..Θα πρέπει να κοιτάξω λίγο τον εαυτό μου,και να μην τον ακυρώνω συνέχεια...Γιατί όπως πολύ σωστά είπες η απόσταση ανάμεσα στη λογική και στη καρδιά δεν είναι παρά μια λεπτή λευκή γραμμή,η μια κόκκινη...Και μέσα απο αυτό που πραγματικά θελουμε,κάποιες φορές πρέπει απλά να βάζουμε μια τελεία και να πηγαινουμε στην επόμενη πρόταση ....Οσο για το ότι θα είσαι εδώ με κάνει να νιώθω πολύ όμορφα και σ'ευχαριστώ ιδιαιτέρως!! Καλο μεσημερι γλυκια μου !!