Τετάρτη 22 Ιανουαρίου 2014

Come back !!

ΠΑΡΟΛΟ ΠΟΥ ΓΡΑΦΩ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΕΝΑ ΧΡΟΝΟ,ΤΗ ΣΕΛΙΔΑ ΚΑΗ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΑΥΤΗ ΔΕ ΤΗ ΞΕΧΑΣΑ ΠΟΤΕ ΜΟΥ...ΠΑΝΤΑ ΘΑ ΥΠΗΡΧΕ ΣΤΙΓΜΗ ΜΕΣΑ Σ ΟΛΟ ΑΥΤΟ ΤΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ ΝΑ ΞΕΚΛΕΨΩ ΛΙΓΟ ΧΡΟΝΟ ΚΑΙ ΝΑ ΧΑΖΕΨΩ ΤΑ ΟΣΑ ΓΡΑΦΕΤΕ ΟΛΟΙ ΕΣΕΙΣ!!ΑΛΛΟΙ ΜΕ ΣΥΓΚΙΝΗΤΙΚΟ ΤΡΟΠΟ..ΑΛΛΟΙ ΜΕ ΟΜΟΡΦΟ,ΑΛΛΟΙ ΜΕ ΔΥΝΑΜΗ ΨΥΧΗΣ ΚΑΙ ΑΛΛΟΙ ΜΕ ΑΜΦΙΒΟΛΛΙΕΣ ΚΑΙ ΔΙΧΑΣΜΟΥΣ..Ο ΚΑΘΕ ΕΝΑΣ ΟΜΩΣ ΜΕ ΤΟΝ ΔΙΚΟ ΤΟΥ ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΤΡΟΠΟ...ΑΦΟΡΜΗ ΣΤΑΘΗΚΑΝ ΚΑΠΟΙΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΠΟΥ ΕΚΑΝΑ ΠΡΙΝ ΛΙΓΟ ΣΤΟ ΚΡΕΒΑΤΙ ΠΕΡΙ ΖΩΗΣ ΚΑΙ ΑΝΘΡΩΠΩΝ..

Αναρωτιέμαι πολλές φορές τι είναι αυτό που μας κάνει να αμφιβάλλουμε για τους ανθρώπους?Πόση υποκρισία μπορεί να δείξει κάποιος ακόμα και αν καταλαβαίνει οτι τρώει στενό μαρκαρισμα(?!)Όλοι είναι μονοι και όλοι προσπαθούν να βρουν απο κάπου να πιαστούν...παραλλογούν και πέφτουν σε παγίδες πιστεύοντας ετσι σε ενα αυριο που μόνο καλό θα τους φέρει...Δεν πονηρεύονται...δεν ανοίγουν μόνοι τα φτερά αν δε τους ωθήσουν οι άλλοι..και μετα λέγονται δήθεν και δυνατοί αυτοί...Για τα λεφτά φεύγουν μακριά...αφήνουν πίσω τους ολη την καθημερινότητα να τρέχει και τους ανθρώπους που αγάπησαν να μένουν στην αναμονή για όσο χρειαστεί...!ετσι απλά!...και μένει πίσω ένας απ'τους δυο να περιμένει και να διχάζεται μέσα του..να αμφιβάλλει και να φοβάται την απόσταση...και δεν ειναι θέμα εμπιστοσύνης...είναι αυτή η καθημερινοτητα που σε τρώει και θέλει να σε φέρει μαζί της πίσω...όπως στην αρχή...ξες όμως οτι αυτό δε γίνεται και πως πρέπει να κάνεις υπομονή.....Αλλωστε...

Υπάρχουν άλλα να φοβάσαι πιο πολύ....και αυτά ειναι και που δεν αλλάζουν τόσο εύκολα...ζητάς απο το Θεό να σε έχει γερό και εκεί είναι που ενώ ζητάς εσύ και μένεισ ήρεμη ξαφνικά να σε δώσει μια και να σε στειλει στν αρχη...εκει που πάλι προσευχόσουν...εκει που παλι μετανιωνες και ορκισ\ζοσουν πως αν εχει τους ανθρώπους σου καλά τοτε εσυ θα προσπαθέις κι'αλλο....κι'αλλο!!!Θελει δύναμη κατι τέτοιο..παλικαριά θα έλεγα....να σφιξεις τα δοντια και να δινεισ δύναμη στν αλλο απ'την δικη σου..οση κ αν σου απεμεινε....και είναι σιγουρο πως έχει και αυτό το λόγο του και πως στο τελος θα λάμψει μόνο η ευτυχία...