...................

Ξερεις κάτι??Το πρόβλημα είναι δικό σου..προσπαθείς να τα ρίξεις όλα πάνω μου για να λες οτι εγώ έφταιγα..και ότι δεν υπάρχει λόγος να το ψάξεις άλλο..Αυτά τα ''Φτου ξελευθερία''όμως να πας να τα πεις αλλού..ένα παιδάκι είσαι που δεν του κάναν το χατίρι και σπάει μπροστά του ότι βρει...αυτό είσαι!!Ξες κάτι?Προσπαθώ να σε καταλάβω γιατί ξέρω πως έχεις δίκιο..στο χέρι μου ήταν όλα..ναι!Αλλά μετά την χθεσινή συζήτηση κατάλαβα πολλά....οχι!δεν φοβάμαι την αλήθεια όπως λες...παραδέχομαι τι έχω κάνει..πού έχω φταίξει..όμως μην μου λες ότι σου χάλασα τη ζωή και ότι ο΄,τι σου έλεγα ήταν ένα ψέμα..-ήμουν ένα ψέμα-...να'ξέρες πόσο μπορεί να με πλήγωσε αυτό που είπες..μου είπες πως δεν θες να σου λέω πως σ'αγαπάω γιατί αν σ'αγαπούσα δεν θα φερόμουν έτσι..και αυτή την λέξη να μην την χρησιμοποιώ για ψέμματα..

Τί να σχολιάσω?ΤΙ??Τελικά ποτέ δε θα με καταλάβεις..και δεν πειράζει...σε δικαιολογώ γιατί ναι!σε κούρασα πολύ...όμως και στο δικό σου χέρι ήταν να μείνεις ή να φύγεις..Δεν είμαι αχάριστη όπως με στολίζεις..είμαι....ειμαι...ούτε εγώ μπορώ να βρω τη λέξη ΤΙ είμαι...αχάριστη όμως μία φορά δεν είμαι..Εκεί που λέω οτι θα κάνω μια νέα αρχή πάλι γυρνάς στο μυαλό μου και φέρνεις τα πάνω κάτω..με ένα σου βλέμμα...μία σου λέξη..μία σου κίνηση...Γιατί να μου συμβαίνει αυτό??Τη μια ειμαι με τον Ο και όλα καλά..ξέρω οτι μαζι του θέλω να είμαι,γιατί όσο καιρό δεν ήμασταν μαζί πάσχιζα να τα βρούμε..και τώρα που είμαι μαζί του πάλι ο Σ να με κυριεύει..Α,ρε Σ .....μόνο να ήσουν στη θέση μου για μία μέρα..θα μου πεις βέβαια αν ήμουν εγώ στη θέση σου να έβλεπες πως θα ήμουν..ναι..δεν αμφιβάλλω..άλλωστε στο είχα ξαναπεί πως δεν ξέρω αν θα το αντεχα εγώ όλο αυτο!!Σήμερα φεύγει το 2010...μπαινει μια νέα χρονιά..απ'την μια θα ήθελα να φυγει...γιατι ήταν η πιο πολυπλοκη χρονιά..απ'την αλλη δε θέλω γιατί μέσα στα ασχημα υπήρχαν και κάποια πολύ όμορφα...και πάνω απ'όλα εσύ..με φοβίζει το 2011...είναι άγνωστο..απρόβλεπτο..και θέλω και δεν θέλω να υπάρχεις μέσα σ'αυτό..μου είπες χθες πως θα μπει η χρονιά και θα είσαι κομμάτια για τελευταία φορά για'μένα..έτσι για να μπει καλά η χρονιά...για να λες οτι μπήκε με το όνομα μου..

Αχ ρε γαμώτο..γιατί να τα έχω κάνει τόσο σκατά?Πφφ....και οπως λεει και ένα τραγούδι..
-ΚΑΙ ΑΝ ΡΩΤΗΣΕΙΣ ΠΩΣ ΠΕΡΝΑΩ..ΘΑ ΣΟΥ ΠΩ 2 ΨΕΜΜΑΤΑ...1 ΠΩΣ ''ΔΕ Σ'ΑΓΑΠΑΩ'' ΚΑΙ ΕΝΑ ΠΩΣ ''ΣΕ ΞΕΧΑΣΑ''.....

                                    ΟΣΟ ΚΑΙ ΑΝ ΔΕΝ ΜΕ ΠΙΣΤΕΥΕΙΣ..Σ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ΟΛΗ ΜΕΡΑ ΚΑΙ Σ'ΑΓΑΠΑΩ ΤΩΡΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ..ΑΠΟΤΕΛΕΙΣ ΤΟ ΠΙΟ ΞΕΧΩΡΙΣΟ ΚΟΜΜΑΤΙ ΣΤΗ ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ!!!

Ξανά μαζί

Καλή σας μέρα και ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ σε όλους!!1μέρα έμεινε ακόμα για τα Χριστούγεννα..πότε πέρασε ο καιρός και φέτος??Έτσι μεγάλωσα,και δεν κατάλαβα τίποτα..τέλος πάντων..

Εχθές το βράδυ  ήταν όλο δικό μου και του Ο...Ναι..βγήκαμε επιτέλους..Πήγαμε σινεμά..πλήρωσε αυτός τα εισητήρια..και αφού κλείσαμε τις θέσεις καθήσαμε εκεί στο συντριβάνι που είχε το εμπορικό γιατί είχαμε μπροστά μας 30λεπτα μ'εχρι να αρχίσει η ταινία..ήταν τόσο όμορφα..μ'αγκάλιαζε..με φιλούσα..και ένιωθα πολύ όμορφα...το έβλεπα στα μάτια του οτι του έλλειψαν όλα αυτά..κάθε αγκαλιά πρόδιδε αγάπη..καάθε φιλί το ίδιο...δεν με άφηνε..μπήκαμε να δούμε την ταινία και μου έδινε ποπ-κορν στο στόμα..με τραβούσε να με φιλίσει ξανά και ξανά..ήταν ένας άλλος Ο..και αυτό με έκανε να τον θέλω πολύ..όταν φύγαμε απο'κει πήγαμε οι δυο μας με το αμάξι κάπου για να χαλαρώσουμε..δεν κρατηθήκαμε λεπτό και αμέσως τα 2 σώματα γίναν 1..μου είχε λείψει το σώμα του,τα φιλιά του,με λίγα λόγια ο ίδιος του ολόκληρος!!Γύρισα σπίτι μετά..με έφερε αυτός και ανέβηκα επάνω...ξέχασα να πω πως χθες είχαν χορό όλα τα σχολεία,μέσα σ'αυτά και το παλιό το δικό μου σχολείο...θα πήγαιναν οι ''φίλες'' μου,και το βάζω σε εισαγωγικά γιατί λυπάμαι γι'αυτο που μας ενώνει..γιατί χαζή δεν είμαι..όποτε υπάρχει ανάγκη είναι εκεί..τελος πάντων δεν θέλω να συζητήσω γι'αυτο..εκεί που θέλω να καταλήξω είναι πως θα ήταν εκεί και ο Σ..πφφφ...δεν πρέπει να τον σκέφτομαι όμως το μυαλό δεν μπορώ να το ορίσω..προσπαθώ να μην το κάνω αλλα όταν είμαι σπίτι και μόνη τον σκέφτομαι..θέλω δε θέλω..αναρωτιόμουν τι να κάνει...πως να είναι εκεί..άραγε αναρωτήθηκε μήπως είμαι και εγώ εκεί με τις άλλες?'Η δεν τον 'ενοιαξε?Τραγουδούσε όπως εκείνη τη μέρα στο καραόκε και μου αφιέρωνε τίποτα και ας μην ήμουν εκεί,ή ήταν με καμμιά άλλη??Αχ Θεέ μου..δεν πρέπει να σκέφτομαια τίποτα απ'όλα αυτα..πρέπει να εστιάσω στον Ο τώρα...τόσο καιρό αυτο αφού ήθελα..απλά όσο να'ναι είναι δύσκολο..δε πέρασα και λίγα με τον Σ...δε ξέρω τι να πω..τι να σχολιάσω..σίγουρα δεν τον ξεχνάω..απλά θέλω να περάσει αυτή η κατάσταση τώρα..και να τον θυμάμαι χωρίς να νιώθω αυτό τον κομπο..τη θηλια στο λαιμό...να κρατήσω όλα τα καλά όπως και αυτό έχω κάνει,και να χαίρομαι αν είναικαι αυτός καλά γιατί στο κάτω κάτω δική μου επιλογή ήταν..και ίσως αυτό να με φοβίζει..δεν θέλω να φοβάμαι για τις επιλογές μου..Θέλω να πάνε όλα καλά..και αν όπως λένε ο χρόνος είναι ο καλύτερος γιατρός τότε να μην βγω απ'τη λίστα του,αλλά να με γιατρέψει και να επουλώσει κάθε αμφιβολία..κάθε αναστολή μου..να με κάνει να περνάω τέλεια και που και που να με αφήνει να γυρνάω εκεί πίσω και να χαμογελάω για όσα εχω περάσει μαζί του..Τώρα πρέπει να κοιάξω τον Ο...πολύ τον κορό'ι'δεψα όλον αυτό το καιρό και δεν το άξιζε καθόλου..ήταν και είναι εδώ..καιρός να είμαι και εγώ εδώ για όσο χρειαστεί..και αυτή τη φορά ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ και όχι με ψέμματα..λίγη αξιοπρέπια μου έχει μείνει..μην την χαραμίσω και αυτή...βέβαια δε ξέρω πόσο θα τα κάνω όλα όσα λέω,όμως θέλω να προσπαθήσω για το καλύτερο..και θα το κάνω!!Αν και φοβάμαι να το πω,θα το κάνω..ΚΑΙΝΟΥΡΙΑ ΑΡΧΗ όπως είπε και ο Ο...  !!!!

Κάθε νότα πάνω στο πιάνο..είναι κάθε σκέψη μου για'σενα..

(...........!!)

Θέλω μονο να είσαι καλά !!

Το δικό μου ''παραμύθι''(..........!!)

Αυτό ήταν...δεν μπορεί να το χωρέσει ο νους μου...-ΤΕΛΕΙΩΣΑΜΕ-..Να που ήρθε η μέρα που θα το ζούσα κ'αυτό...να γράφω για το τέλος μας..Θέλω να γράψω ακριβώς τι έγινε,όχι για να μην τα ξεχάσα όλα όπως έγιναν,αλλά γιατί θέλω να γυρίσω για  λίγα λεπτά σε εκείνες τις στιγμές...Ίσως πάλι το κάνω για να ακούσω τη γνώμη της παρεούλας μου εδώ μέσα...άλλωστε γνωρίζουν λίγο λίγο τι περνάω-περνούσα από την αρχή σχεδόν..Ξεκινάω λοιπόν...

  Σάββατο βράδυ...Είμαστε στο ίδιο μέρος...σας είδαμε πριν με την φίλη μου...ξέραμε οτι θα πάτε καραόκε..μας είπατε να έρθουμε...ήρθαμε...άλλωστε και η φίλη μου είχε το λόγο της...Χαμός εκεί..όλοι καψούριδες...τραγουδούσαν,χόρευαν,έπιναν,καπνιζαν...στην αρχή ναι!Ήμουν και εγώ καλά..το ίδιο μαλλον και εσύ..αρχίσαμε να πίνουμε όμως...Εσύ όλο και πιο πολύ..Σικώθηκα και τραγούδησα...καθώς πιάνω το μικρόφωνο ήθελα να φωνάξω-στο αφφιερώνω μωρό μου-...Με κοιτάς..τραγουδάω...καταλαβαίνεις οτι τα λόγια είναι όλα για'σενα..τελειώνει το τραγουδι..κάθομαι δίπλα σου..για μισή ώρα δεν μου δίνεις σημασία...σκέφτομαι....σε βλέπω να πίνεις...να καπνιζεις σαν φουγάρο...χτυπούσες το μπουκάλι πάνω στο τραπέζι...με κοιτούσες και τραγουδούσες...σου φώναζα να σταματήσεις...μου λες πως όλα τα τραγ.ειναι για παρτι μου..Στεναχωριέμαι..Σε κοιτούσα και έλεγα στον εαυτό μου,πως για όλα αυτά ευθύνομαι εγώ και μόνο εγώ...Αναρωτιόμουν πως επέτρεψα να σε''καταστρέψω''έστω και μ'αυτό το τρόπο εφ'όσων σ'αγαπούσα τόσο!!Γύρισα και σου είπα πως θέλω να σε φιλήσω..μου λες οτι δε θες..και σου ξαναλέω πως θέλω πολύ...εσύ όμως πάλι τα ίδια..Πέρασε η ώρα..έπρεπε να φύγουμε σιγά σιγά..φύγατε και εσείς...χαιρετηθήκαμε και αυτό...εκείνο το βράδυ πέρασε έτσι...εγώ να σκέφτομαι για ακόμη μια φορά τι να κάνω και ο ύπνος να μην με παίρνει..την επόμενη μέρα οι γονείς μου πήγαν για φαγητό στη γιαγιά..μόνη στο σπίτι λοιπόν...Ξυπνάω...Πωωω...τι περίεργα που νιώθω..δεν μπορώ να σε βγάλω από το μυαλό μου από χθεσ βράδυ..Τελικά σε παίρνω τηλ...σου λέω πως λείπουν οι δικοί μου..αν θες να περάσεις απο το σπίτι να κάτσουμε για λίγο...Από δω,από κει,τελικά έρχεσαι..καθόμαστε...μιλάμε..ακούμε μουσική...με αγκαλιαζεις...νιώθω τόσο τέλεια...κάνω την κίνηση να σε φιλήσω..τραβιέσαι...σου λεω -φίλα- με!!Μου απαντάς πως δεν θες..Πώς γίνεται να μην θες?Αφού το βλέπω στα μάτια σου...είναι σαν να μου λένε παρακάλα με λίγο κόμα...αχ αυτός ο εγωισμός σου..αλλά και απ'την άλλη το κάνεις γιατί λες οτι έχεις κουραστεί..Σου ξαναλέω..-φιλα-με...μου λες-δε θελω-..και καθως το λες και κάνω την κίνηση με το που σε ακουμπάω,με αρπάζεις και με γυρνάς στο κρεβάτι αργά αργά..με φιλάς και τα χείλια σου είναι σαν να χαιδεύουν καθε άκρη και τέλος τα δικά μου...Πέρασε και πάλι η ώρα...πρέπει να φύγεις..μου λες οτι θέλεις να σου κάνω μια χάρη...σε ρωτάω τι(?)και μου λες πως θες να πετάξω την κάρτα της cosmote..να μην υπάρχει πια..για να μην μπορείς να με βρεις αν θελήσεις...οτι από το τίποτα,κάτι είναι και αυτό..Δεν είναι οτι δε θέλω..καταλαβαίνω οτι σε φέρνω σε δύσκολη θέση αλλά δεν μπορώ ρε γαμώτο να σε αφήσω έτσι...Φεύγεις μετά από λίγο..Ξαναμιλάμε το απογευμα..βρισκόμαστε για λίγο...γελάμε,πειραζόμαστε κ.λ.π και μου λες να παμε την επόμενη μέρα πανόραμα..στις βίλλες..και κάπου ακόμα και επι ευκαιρίας να πετάξουμε και την κάρτα..Κολλάω...δεν ξέρω αν θέλω να το κάνω...Τελικά αποφασίζω να σου πω εντάξει..οτι θα το κάνω..Πέρασε η μέρα η επόμενη...κανονίσαμε στο γνωστό σημείο την γνωστή ώρα να βρεθούμε  και να πάμε..Ξεκινήσαμε..όλα έδειχναν να κυλάνε τόσο όμορφα...ήθελα αυτη η (?)τελευταία μέρα(?) να μου μείνει..όπως και εσένα..πήγαμε απο δω,πήγαμε από κει μεχρι  που βρήκαμε ένα σημείο οπου ειχε κενό κάτω και ήταν αρκετά ψηλά..έβλεπες κάτω αλλά και πέρα τα φώτα της πόλης,τη θάλασσα...φυσούσε και απαλό αεράκι..ήταν ότι πρέπει..γελούσαμε πολύ για ο,τι λέγαμε..Μου ζήτησες να βγάλω την κάρτα..στην αρχή έλεγες οτι δε σ'αρέσει το κενό αυτο..θες κάπου αλλού..Εκείνη τη στιγμή ένιωθα οτι το έλεγες μόνο και μόνο γιατί το μετάνιωσες και ήθελες να αποφύγεις να γίνε..Όμως αυτή την φορά εγώ ήμουν αποφασισμένη...Την κρατας και μου λες να την σπασουμε μαζι...την λυγιζω..δεν μπορω να την σπάσω..Την αφήνω σ'εσένα..τη σπας..2 κομματάκια η κάρτα..Μου δίνεις το ένα..και κρατάς το άλλο...τα κοιτάω και βουρκώνω σε δευτερόλεπτα..Τοοοοσα μηνυματα μ'αυτή την καρτα..τόσα τηλέφωνα...τόοοοοοοσα μα τόοοοσα όμως!!Κάθομαι λιγο πιο πίσω σ'ένα μάρμαρο που υπάρχει και τα δάκρυα πεφτουν ένα ένα με τη σειρά τους..Θέλω να κρατηθώ όμως δεν μπορώ...Θέλω να σου δείξω οτι πρέπει να είσαι καλά..και πως με αυτή τη κίνηση,μπορεί τωρα να στεναχωριόμαστε όμως μετά θα καταλάβουμε οτι ηταν για καλό..Εσύ??Λιγο πιο μπροστά απο μένα..κοιτάς το κενό..τα χερια σου ειναι στις τσέπες και ήδη ακούω το ρούφηγμα της μύτης σου...ΔΕ ΘΕΛΩ ΝΑ ΚΛΑΙΣ..ΟΧΙ!!ΜΗΝ ΤΟ ΚΑΝΕΙΣ ΠΙΟ ΔΥΣΚΟΛΟ ΑΠ'ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ!!!Στο πίσω μέρος του μυαλού μου ο Ο......Είχαμε μιλήσει το πρωί και μου είχε επι πως θα μου πει να βγούμε για καφέ αυτες τις μέρες...για να ξαναέρθουμε κοντα(συμπερασμα να ειμαστε μαζι)!!Χάρηκα!!Ισως καια υτός να είναι ο λόγοσ που είμαι τόσο συγκρατημένη μαζι με όλα αυτα...Εκλαψα αλλά μετά σταμάτησα...γυρνούσαν τα πάντα στο κεφάλι μου..το τι θα γίνει απο δω και πέρα με τον Ο...Μα πάνω απ'ολα οτι σε νοιάζομαι και ότι θέλω για μία φορά να είμαι σωστή απέναντί σου..ΠΡΕΠΕΙ να σταματήσουμε..δεν σου αξίζω..αλλά νομίζω πως όλο αυτο με έχει κουράσει..όπως και εσένα..Ανέβηκα στο μηχανακι για να γυρίσουμε πίσω..σε όλη την διαδρομη εκλαιγες και έκανες πως τα δάκρυα ήταν απο τον αέρα απο το μηχανάκι..ξέρω πως δεν είναι έτσι..με άφησες να φύγω μετα απο λογομαχία για τα πάντα..η ατμοσφαιρα γύρω μου δεν μ'άφηνε ν'αναπνευσω...Έφυγες...σε πήρα τηλ μετα απο 10' και σου είπα να κατέβεις..δεν νομίζω πως μας άξιζε να το τελειώσουμε τοσο άσχημα..έστω μια αγκαλια..ενα φιλί...έτσι και έγινε..ήρθα...μια αγκαλια και ένα φιλι έκλεισαν την αυλαία..και όλα πάγωσαν..το μυαλό δεν χωράει πολλες φορες όλο το χάλι που μπορεί να κουβαλάει ενα άτομο..και ετσι νιώθω οτι τίποτα δεν έχω επεξεργαστεί ακόμα..Δε ξέρω τι θα γίνει..αν κάποια στιγμή στη ζωή ξαναέρθουμε κοντά και γινει και εγω δε ξερω τι..είναι νωρίς να πω μεγάλα λόγια πάλι..ελπίζω μόνο ο Θεος να μου δώσει δύναμη και να προχωρήσω με τα πόδια γερά στη γη,και εσένα να σου δώσει αυτό που ονειρεύεσαι και δεν βρήκες σ'εμενα...σου αξίζουν πάρα πολλα!!!

-Θελω να ξερεις πως θα σε σκεφτομαι..τιποτα δε ξεχνάω και δε διαγράφω..Να μην καπνιζεις πολυ(και κυριως μην  ξαναβάλεις στο στομα σου το άλλο το τσιγάρο γιατι τρελένομαι).Να φοράς πάντα κράνος..να μην βάλεις ποτό στο στόμα σου για'μενα και να προσεχεις..Σ'αγαπαω παρα πολυ!!(Σου είπα)
Μ'αγκαλιάζεις πολύ δυνατά...

-Εσυ να προσεχεις μονο!!(Μου είπες)


Αυτά ήταν τα τελευταία μας λόγια... 
  
Και κάπως έτσι τελειώνει το δικό μου παραμύθι...βλέπετε δεν έχουν όλα όμορφο τέλος..Ομως τα παραμύθια μας τα φτιάχνουμε εμείς και οι επιλογές μας..δεν ξέρουμε τι μας ξημερώνει αύριο..και αυτή τη φορά θα παλέψω πρώτα για τον εαυτό μου και τα θελώ μου και μετά για όλους τους άλλους..Αλλωστε...λένε πως..
                                    Ο,ΤΙ ΔΕ ΣΕ ΣΚΟΤΩΝΕΙ,ΣΕ ΚΑΝΕΙ ΠΙΟ ΔΥΝΑΤΟ...!!!!!
γι'αυτο...

                                     Νever.Give.Up ..... 

Πώς σας φάνηκε η φετινή χρονιά??

Κάνω ένα μικρό γκάλοπ σχετικά με την φετινή χρονια...Πώς του φάνηκε του καθενός?!Ειναι στο τελος της σελίδας του προφιλ μου..Όσοι πιστοί λοιπόν,προσέλθετε :) !ΚΑΛΗΜΕΡΕΣ ΣΕ ΟΛΟΥΣ :)

Ολα για καποιο λογο γινονται ....

Παράξενη η ζωή...Να τελικά που όλα έχουν το λόγο τους που συμβαίνουν...Βαριόμουν να έρθω...και όμως ήρθα για μια μπύρα..Άλλωστε και χθες δεν ήρθα..και ήρθαν μετά απο λίγο -αυτά τα άτομα- ....
Δεν ήταν να έρθω,ήρθα είδα και αυτούς...λίγο παράξενο για να είναι τυχαίο...ξέρει πως μου φέρεται η ζωή τελικά..
Ματιές??-Ελάχιστες που να τις καταλαβαίνω...
Κινήσεις?-Χμμ...περίεργες...
Στάση σώματος?-Προς τα εμένα...
Ντάξει..δεν με νοιάζεις και πολύ...άλλωστε ποτέ δεν ένιωσα κάτι...ένας''παλιός'' ενθουσιασμός  ήσουν..απλά ξες...είναι αυτό το ''κάτι'' που σε γυρνάει λίγο εκεί πίσω.... Περνάει λιγη ώρα ώσπου

μια άλλη *παλιά*(?)ύπαρξη μπήκε και ήρθε και κάθησε δίπλα στον άλλο...(πάλι καλά που είναι φίλοι γιατί αν δεν ήταν θα τραβούσα τα μαλλιά μου..και το λές γιατι δυο άτομα από τα παλιά μέσα στο ίδιο μαγαζί και με άσχετες παρεές,λίγο too much θα ήταν)τεσπα...Μπαίνεις.Με κοιτάς.Πωωωω!!! πόσο καιρό είχα να σε δω??Αχ είσαι τόσο όμορφος....Δεν άλλαξες....το ίδιο όμορφο και σκανταλιάρικο προσωπάκι βλεπω..Τα βλέμματα πάνε και έρχονται...κολλάς πάνω μου..προσπαθώ να μην γελάσω...αχ Θ εε μου...τι μου κάνεις??Εχω που έχω τα δικα μου...τώρα τι μου εμφάνισες και αυτους?-αυτόν- καλύτερα??!!!Οχι εντάξει...δεν νιώθω κάτι απλά είναι περίεργο...Μην με κοιτάς και εσύ έτσι...αμάααααν πιαααα...πφφφ....Το βλέπω!Κάτι σε πνίγει..κάτι θελεις να μου πεις και ξέρεις πως δεν γίνεται...καλύτερα να φυγω...δεν μας κάνει καλό και τους 2 όλο αυτο...Περνάει ακόμα λίγη ώρφα..Επιτέλους...όσο θέλω  να φύγω,άλλο τόσο θέλω να κάτσω,όμως τελικά φεύγουμε...
Με κοιτάς....Σας κάνω νεύμα στέλνοντας ένα φιλί και φεύγω...είμαι έξω απο το μαγαζί και γυρνάς κοιτάς...φεύγω...έφυγα.....μην έρθεις ποτε....ούτε εσύ,ούτε κανένας....ΘΕΛΩ -ΜΟΝΟ- ΝΑ ΒΡΩ ΤΗΝ ΗΣΥΧΙΑ ΜΟΥ......(Μέχρι και αυτή φοβάμαι να τη βρω)Πόσα λάθη Θεε μου έχω κάνει??Πόσα δικαιώματα???Σκέφτομαι και αναρωτιέμαι γιατί να μου συμβαίνει αυτό??Αν δεν πήγαινα εκεί να δω τα κορίτσια,ούτε που θα τους-τον εβλεπα...και όμως πήγα...και όμως τους είδα....Γκρρρ....Ν.Ε.Υ.Ρ.Ι.Α.Ζ.Ω ΜΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ.....ενα πραγμα μονο....-ας ελπίσουμε απο δω και στο εξής να μην ήταν η αφορμή για να συμβεί τίποτα κακό....τώρα απλά προχωράω και σκέφτομαι όσο μπορώ θετικά....

Ράκος η ψυχή,ράκος και το κορμί

Σε περιμενα...
Δεν ηρθες...

Μονη και αμοιλητη στην ιδια πολυκατοικια το ιδιο στενο στο ιδιο σημειο που καθομασταν μαζι,μετα απο μια λογομαχια ειπες πως θες να φυγεις..Δεν αντεχεις λες να εξελιχθει σε καλο..Θες να εισαι νευριασμενος μαζι μου για να εχεις λογο να μην θες ουτε να με παρεις τηλ.,ουτε να με δεις,ουτε τιποτα!!Το καταλαβαινω..μην νομιζεις...ξερω οτι δεν το αντεχεις αλλο..ισως εγω να τα ειχα παρατησει καιρο τωρα αν βρισκομουν στη θεση σου..και αυτο ειναι που με κανει να λεω οτι αξιζεις τοσα πολλα!!!Μενεις εδω,χωρις καποιο ανταλλαγμα αρχικα ασχετα που τωρα πηρες αποφαση οτι κατι πρεπει να γινει αναμεσα μας..Σου λεω να φυγεις και καθομαι κατω στ παγωμενο τσιμεντο ακουμπωντας την πλατη μου στον τοιχο και ενω εσυ μου λες να φύγουμε σου απαντάω πως θα μείνω-εδώ-...δεν έχω διάθεση να πάω σπίτι..καλύτερα να κάτσω και να κλάψω για ακόμη μία φορά τη μοίρα μου..άλλωστε πιστεύω οτι θα ξαναερχόσουν..
Φεύγεις...και μετά απο 3λεπτά είσαι πάλι εκεί..γελάς και μου λες ξανά να φύγουμε ενώ ταυτόχρονα με ειρωνεύεσαι πως το ξέρεις οτι θα φύγω ούτος ή αλλος σε λίγο..Νευριάζω...Δεν αντέχω να ακούω τόσα άσχημα απο'σενα..Έχω κάνει λάθη,ομως δεν ειμαι παντού λάθος..Σε κοιταω με βλέμμα θυμού και λύπης ταυτόχρονα..-Σήκω και φύγε- σου απαντάω..Με κοιτάς και μου λες -ΝΑΙ?ΝΑ ΦΥΓΩ?- και κουνάω το κεφάλι λέγοντας -ναι- ...και .....
ΦΕΥΓΕΙΣ....ΔΕΝ ΞΑΝΑΓΥΡΝΑΣ..Τα παντα γυρω μου,το ίδιο στενό,η ίδια πολυκατοικία,το ίδιο κρύο,τα γύρω λαμπάκια απ'τις οικοδομές έμοιαζαν άδεια..και αυτο γιατί εσύ απλά έλλειπες..τίποτα δεν ήταν ίδιο..ακόμη και εγώ κάθε φορά που ήμουν μαζί σου εκεί μόνο γελούσα σε αντίθεση με τώρα που...................................κλαίω.................................................................
Τα μάτια μου απο  το κλάμα έχουν γίνει μαύρα...λίγο η μάσκαρα,λίγο τα χέρια μου που τα τρίβω..

ΠΕΡΙΜΕΝΩ...ΙΣΩΣ ΞΑΞΑΕΡΘΕΙΣ ΟΠΩΣ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ..όμως τίποτα..περασε ήδη μισή ώρα και το σώμα μου δεν αντέχει άλλο το κρύο..σε παίρνω τηλ.και μου μιλάς απότομα..μου λες οτι είσαι σπίτι και αν θέλω τίποτα άλλο για να μου το κλείσεις...κλείνει και το τηλ.σαν την άρρωστη περιπλανιέμαι μέχρι να φτάσω σπίτι..
Τι έγινε??Τι θα κάνω??Θεε μου..βοήθησέ με..δεν αντέχω άλλο..τι θέλω και τι πρέπει να κρατήσω στη ζωή μου??Τα πρωτα σημάδια της στενοχώριας μου είναι ήδη εμφανή..έρπης στα χείλια και εγώ να λυπάμαι ξανά και ξανά τον εαυτό μου για την κατάντια μου...Εχω 2 άτομα σιγουρα στη ζωή μου,και δεν ξέρω ποιον απο τους 2 να επιλέξω..για τα χάλια μου,κανείς δεν μου αξίζει γιατί στην ουσια είναι σαν να τους κοροιδεύω και τους 2..Δεν ξέρω τι να πω...Θέλω να ειμαι με τν Ο γιατι δεν μπορω να τον αποχωριστώ μετα απο τόοοοσα χρονια που ημασταν μαζι...ομως με τον Σ ειναι αλλιώς..και δεν ξέρω πως να το εξηγήσω..αλλα μια φορά περνάω πολύ όμορφα..και όχι μόνο..όχι όμως πως και με τον Ο δεν περνούσα όμορφα..κάποιος να με βοηθήσει ρε παιδιά...πες τε μου την αποψή σας γιατί  και μόνη μου που είμαι με το κεφάλι μου δεν βγαζω κανένα συμπέρασμα...κανένα αποτέλεσμα..Και νομίζω πως χρειάζομαι τις συμβουλές σας!!
Προς το παρόν,περιμένω...δε ξέρω τι..αλλά δεν εχω τη δύναμη να κάνω το οτιδήποτε ..... !!

ΘΕΛΩ...

Τοοοσα πολλα παλι στο κεφαλι μου...Αυτη η επιπολαιοτητα τον σκεψεων μου και εγω ανημπορη να παρω τη ζωη στα χερια και να κανω τις επιλογες μου...δεν ξερω τι ειναι αυτο με κραταει εδω πισω..κολλημενη..ξερω μονο οτι ΔΕΝ ΤΟ ΑΝΤΕΧΩ ΑΛΛΟ!!!Ψαχνω να βρω καποιον να στηριχτω αλλα εμπιστοσυνη πλεον πουθενα..Ατομα που εταζαν παντοτινη φιλια κρυβονται πισω απο μασκες συμφεροντων..και τωρα..μονη να λυσω ο,τι με προβληματιζει....δεν ξερω τι μου φταιει...δε ξερω αν μπορω να σταθω στα ποδια μου μονη μου...εχω απογοητευτει απο τα παντα..απο φιλιες,αγαπες,σχεσεισ ζωης,επιλογες,οικογενεια....

Οκ..οκ...δε λεω..δεν ειμαι κανενα κοριτσακι που δεν περναει καλα η ειναι μονο του τελειως στη ζωη..ομως εχω κλειστει πολυ στον εαυτο μου...δεν εχω διαθεση για τιποτα..ολους τους φοβαμαι και πιστευω οτι δε θα ξαναβρω καποια σωστη φιλη να μεινει διπλα μου...ουτε οτι θα κανω τις σωστες επιλογες για τον ανθρωπο που θα επιλεξω να εχω διπλα μου...ουτε οτι γενικα θα κανω στη ζωη μου αυτο που μου αρεσει και και με ευχαριστει...ειμαι τοσο μπερδεμενη που ακομα και τωρα που γραφω δε ξερω πως να πω αυτα που νιωθω..Το μονο που θελω πραγματικα μεσα απο την ψυχη μου ειναι να ξημερωσει μια μερα που ολα θα εχουν παρει το δρομο τους..θα εχουν μπει σε μια ευθεια και εγω θα ειμαι αυτη που θα κραταει τα ηνια και θα καθοδηγει την αμαξα...


ΘΕΛΩ.. ΝΑ ΕΧΩ ΜΙΑ ΣΩΣΤΗ ΦΙΛΗ
ΘΕΛΩ ..ΝΑ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΠΑΡΩ ΤΗ ΖΩΗ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΜΟΥ
ΘΕΛΩ.. ΝΑ ΤΡΑΓΟΥΔΑΩ ΚΑΙ ΝΑ ΕΚΦΡΑΖΟΜΑΙ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΑΥΤΟ
ΘΕΛΩ .. ΝΑ  ΕΧΩ ΔΙΑΘΕΣΗ ΚΑΘΕ ΣΤΙΓΜΗ 
ΘΕΛΩ..ΝΑ ΜΙΛΑΩ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΣΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΜΟΥ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΕΧΩ ΠΑΡΑΜΕΛΗΣΕΙ
ΘΕΛΩ..ΝΑ ΕΧΩ ΛΕΦΤΑ ΚΑΙ ΝΑ ΚΑΝΩ ΟΣΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΜΟΥ ΑΡΕΣΟΥΝ
ΘΕΛΩ..ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΚΑΤΙ ΚΑΙ ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙ Η ΖΩΗ ΜΟΥ ΠΡΟΣ ΤΟ ΚΑΛΟ
ΘΕΛΩ..ΝΑ ΞΕΧΑΣΩ ΤΟΝ Σ ΚΑΙ ΝΑ ΜΕΙΝΟΥΝ ΤΑ ΚΑΛΑ
ΘΕΛΩ..ΝΑ ΕΙΜΑΙ ΚΑΛΑ ΜΕ ΤΟΝ ΔΙΚΟ ΜΟΥ
ΘΕΛΩ..ΝΑ ΜΗΝ ΣΤΕΝΑΧΩΡΩ ΑΤΟΜΑ ΠΟΥ ΑΞΙΖΟΥΝ ΚΑΙ ΕΧΟΥΝ ΚΑΝΕΙ ΠΟΛΛΑ
ΘΕΛΩ..ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΩ ΝΑ ΤΡΩΩ ΧΑΖΑ ΚΑΙ ΝΑ ΚΑΝΩ ΔΙΑΤΡΟΦΗ
ΘΕΛΩ..ΝΑ ΚΟΙΤΑΞΩ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ
ΘΕΛΩ..ΝΑ ΓΙΝΩ ΟΠΩΣ ΠΑΛΙΑ Η ΑΚΟΜΑ ΚΑΛΥΤΕΡΗ
ΘΕΛΩ..ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΩ ΜΑ ΜΕΝΩ ΣΤΑΣΙΜΗ
                 Θ.Ε.Λ.Ω    Ν.Α   Ζ.Η.Σ.Ω !!

Τεντωμενο σχοινι ...

Ολα καλα με το θεμα που ανησυχουσα...τωρα ναι!Μπορω να γραψω νομιζω..το χρειαζομαι να γραψω μαλλον γιατι για χιλιοστη φορα τα παντα ειναι ΤΟΣΟ μπερδεμενα...ΓΙΑΤΙ Θεουλη μου??Γιατι??Δε ξερω ποιο ειναι τελικα το προβλημα μου...Ελεγα θα χωρισω για να μην κοροιδευω τον ανθρωπο που ειναι μαζι μου και παραλληλα τον ιδιο μου τον εαυτο,και θα κανω ο,τι θελω..χωρις αναστολες...χωρις ''πρεπει'' και ''μη'' ...
  

Χωρισα...και ομως δεν αλλαξαν πολλα..δεν επετρεψα μαλλον να αλλαξουν πολλα ενω το εκανα γιατι πιστευα πως αυτο θα γινοταν....Στην αρχη ναι!Ενιωσα τοσο απελευθερωμενη..επιτελους εκανα ο,τι εκανα χωρις να λεω απο μεσα μου<<κριμα ειναι ..δεν πρεπει να του φερομαι ετσι...ουτε  σ'αυτον,ουτε σ'εμενα>>Ημουν μ'αυτον που τοσο ακιρο ελεγα οτι θελω να κανω πολλα...και ειχα οση αξιοπρεπεια μου ειχε μεινει και αυτον διπλα μου..Μεχρι που να περασουν οι μερες και να νιωθω την απουσια σου....μπορει να ημουν με τν Σ ομως ου ελλειπαν ηδη πολλα..και αναρωτιομουν:Μα καλα,αυτο δεν ηθελα?Ποιο ειναι τελος παντων το προβλημα μου??Τι θελω να κρατησω και τι να αφησω??Δε ξερω γιατι ολη αυτη η ταραχη μεσα μου...Δε ξερω τι να διαλεξω..ειναι στιγμες που θελω οσο τιποτα αλλο να ειμαι μαζι σου...τοσα χρονια μαζι ημασταν...ποτε δε μαλωσαμε..τι μας εφερε εδω γαμωτο??(Χαζη η ερωτηση μου./...μαλλον γιατι εφτασα εγω ως εδω και εκανα ο,τι εκανα??)Πφφ.....

Και απ'την αλλη να σκεφτομαι οτι ισως τελικα να μην μπορεις να μου προσφερεις οσα εγω θελω...(την τρελα.τα πολλα τηλεφωνα,τα πολλα μηνυματα,τις ατελειωτες ωρεσ να ειμαστε μαζι και αααλλαααα τοοοοσααα)και αυτο να με απωθει απο εσενα..αλλα τι?μονο αυτα εχουν σημασια?Αν νιωθω τοσα πολλα ολα αυτα τα προσπερναω....(???)

Και οσα δε μπορω να βρω σ'εσενα,τα βρισκω στον Σ ...Γιατι μαζι του ειμαι τρελη,περιμενω μηνυμα του και χαμογελαω ολη την ωρα,κανει πολλα για'μενα...ειναι ομως και αυτη η διαφορα ηλικιας που εχετε...αυτοσ παιδι κυριολεκτικα,και εσυ αντρας με υποχρεωσεις και ''δυσκολιεσ''και αναρωτιεμαι..Τι μου ταιριαζει??Το παιδι μεσα μου?Η' καποια απωθημενα???Δε ξερω τι να κανω...ξερω μονο πως με τον Σ ολα σχεδον τελειωσαν..και τον καταλαβαινω...ηδη τοσο καιρο ενας Θεος ξερει πως εμεινε εδω που εμεινε....οσο και αν θελω να τον αφησω να ηρεμησει αλλο τοσο δε μπορω...Πολλα τα ερωτηματα...οι απαντησεις ομς ΚΕΝΕΣ ...και εγω....ακρωβατης της ψυχης μου σ'ενα σχοινι που λιγο ακομα να το τεντωσει κανεις θα βρεθει στο κενο...μαζι με τις απαντησεις .....

Καλο μηνα !!

Καλο μηνα σε ολους!!!Δε ξερω τι μας επιφυλασσει ο Δεκεμβρης ομως ειναι ο τελευταιος μηνας του 2010 ...Ακομη ενας χρονος περασε...μαζι του και ολοκληρες καταστασεις..ειτε καλες ειτε κακες...Θελω να φυγει..δε ξερω γιατι..μαλλον γιατι θελω να μπω σε κατι καινουριο....μαζι με τον χρονο που θα αλλαξει δηλαδη,να αλλαξω και εγω καποια επιπολαια στοιχεια του χαρακτηρα μου...η ισως γιατι θελω να προσπερασω τα λαθη μου και να πω πως θα ειμαι αυτη που ημουν παλια...τωρα νομιζω πως ξερω κατα καποιο τροπο τι μου λειπει..και αυτο που μου λειπει καλος η κακος το εδιωξα αν οχι τοσο μακρια,αρκετα...δε ξερω τι θα γινει...ελπιζω ολα να κινηθουν προς τη δικη μου κατευθυνση !!Με νευριαζουν οσοι ασχολουνται μαζι μας...ΠΑΝΤΑ αυτο γινοταν..αλλα πραγματικα θα'θελα να'μαι απο μια  μερια να σε βλεπω πως τα χειριζεσαι ολα..τι τους λες,πως το λες...δε ξερω...το μονο που ξερω ειναι οτι θα σε καταλαβω..και θα το κανω γιατι εκανες και εσυ το ιδιο για'μενα...δε ξερω τελικα που διαφερουμε και που ταιριαζουμε σε αυτο το θεμα ομως περιμενω..περιμενω να δω κατι....και κυριως να δω οσα δεν εχω δει μεχρι τωρα-ΜΑΖΙ ΣΟΥ- ...