Ξενέρωτη??Εγώ ξενέρωτη?? :O
Είναι δυνατόν να το ακούω αυτό?!Και όχι μόνο αυτό...''η πιο'' ξενέρωτη απ'όλες...ε τώρα τι να σου πω?!Επειδή δεν ήθελα να γίνει?Σου εξήγησα..άλλωστε,ξέρεις...ξέρεις ποια είμαι...οτι γενικά θέλω να γινόμαστε -ένα-..αλλά τώρα είχα τους λόγους μου...και εσύ,αντί να το κατανοήσεις γύρισες και με είπες έτσι!!Νεύρα?Δε ξέρω...δεν με νοιάζει..αλήθεια...μην λες κουβέντες όμως που θα πληγώσουν τον άλλο...δηλαδή δε με σκέφτεσαι?!Είναι δυνατόν να μη θέλω?!Ξέρεις κιόλλας πόσο πολύ..στο δείχνω..αλλά δεν έμεινε τίποτα..λίγες ακόμα μερούλες..δεν αξίζει δηλαδή?Απ'το να με ρίχνεις έτσι..σίγουρα αξίζει!Δε ξέρω τι έχεις στο μυαλό σου...πως με πλάθεις ώρες ώρες,αλλά νόμιζα με ήξερες..και κάθε φορά,σε τέτοιες στιγμές βλέπω πόσο λάθος κάνω...Και φύγαμε..κατάλαβες οτι στράβωσα...οτι δεν μ'άρεσε...και εσύ ξενέρωσες..και το άφησες πολύ καλά να φανεί...όμως στο είπα απ'την αρχή..εσύ έκανες σα να μην ήθελες να καταλάβεις!Ξες κάτι?Ξέρω οτι δεν έχεις δίκιο..και όμως...ΕΓΩ είμαι αυτή που θέλει πάλι να τηλεφωνήσει...να σε ρωτήσει τι κάνεις..να ακούσει την ''καληνύχτα''για να κοιμηθώ και αυτό το βράδυ ήσυχα...-δεν το κάνω-!Ούτε εσύ όμως...δε ξέρω τι νιώθεις...οτι έκανες σωστα?!Είσαι τόσο σίγουρος οτι θα σε πάρω?!Δεν σε νοιάζει καν?Τι απ'όλα αυτά?!Δεν πειράζει...κάνει οτι νομίζεις..εγώ μια φορά δε θα σε πάρω..πάντα εγώ ρίχνω τα μούτρα μου...κάπου,θέλω να νιώσω οτι σε πείραξε και εσένα΄!!Ξεσπάω εδώ λοιπόν..που ξέρω πως δε θα το δεις κιόλλας...
Μίλησα στην Κ.και την είπα να μην σε ξαναενοχλήσει..πως τώρα πια είσαι μαζί μου..ένιωθα οτι μέσα σου σαν να την σκεφτόσουν..σαν να αναρωτιόσουν...λογικό...πέρασες μαζί της κάποια πράγματα...όμως....την ξεπέρασες?!Δεν νομίζω να μην την ξεπέρασες...άλλωστε μαζί πέρασε πααααρα πολλά...βέβαια πολλές φορές δν υσχύει αυτό..μπορεί να γνωρίσεις μια με την οποια θα κολλήσεις απο την πρώτη στιγμή..μπορεί αυτό να έγινε και μ'εσένα...όμως...και ΄μαζί δεν ήταν λίγα αυτά που περάσαμε...και μπορώ να πω οτι αυτό που μας έδενε και μας δένει ΄εχει λίγο απο όολα..και κλάμα,και γέλιο,και χωρισμούς,και υποσχέσεις,και κρυφτο,και γενικά πάρα πολλά..άλλωστε στο χέρι σου ήταν τι θα επιλέξεις...
Να σου πω την αλήθεια,την καταλαβαίνω την Κ. ...ξέρω πως είναι να αγαπάς κάτι όσο τίποτα άλλο στο κόσμο...να θες να είσαι μαζί του και αυτός να σε απωθεί...να θες να φωνάξεις πόσο τον αγαπάς και να μη  είναι αποδεκτό αυτό από όλους τους άλλους με αποτέλεσμα να φοβάσαι καν να το δείξεις.....Ξέρω πολύ καλά αυτή τη θέση...έχω περάσει και εγώ στο παρελθόν...και μόνη μου την αποδέχτηκα...κανένας δεν στάθηκε δίπλα μου να νιώσει πραγματικά πως είμαι...πως νιώθω...τι θέλω και τι όχι...έγινα σκληρή και τώρα δε θέλω να χάσω αυτό για το οποίο πάλεψα να κρατήσω...κατάλαβαίνω πως νιώθεις Κ.λοιπόν...αλλά κατάλαβε και εμένα!Εμένα καμμιά δε μου μίλησε τόσο ήρεμα...πάντα ήθελαν να μου ορμήσουν!Είναι αυτό που λένε οτι το ήρεμο θέλουν όλοι να το φάνε..ενώ το σκληρό δε τολμάει κανείς!Δεν είμαι κακός άνθρωπος...αν με γνωρίσεις θα το καταλάβεις..απλά είναι η θέση μου τέτοια!Ίσως είναι καλό και για'σένα αυτο...να ''θυμώσεις''και να μη θες να ξανασχοληθείς μαζί του..ίσως πάλι να φουντώσει αυτό που νιώθεις γι'αυτόν..αγάπα τον!Δε σου λέω να μην τον αγαπάς..αλλά η αγάπη σου φρόντισε να μην με προσβάλει!Καπου μέσα σου...κρύψτον και κράτα τον για'σένα..μην με φέρνεις και εμένα σε δύσκολη θέση...σαν χάρη σου το ζητάω..΄
Και ενώ γράφω,,με παίρνεις τηλ.(Σ)''Συγγνώμη...μαλακία μου!Δεν έπρεπε να φερθώ έτσι..δεν εννούσα ότι είπα..απλά πάνω στη φάση μου βγήκε...δε θέλω να σε χάσω...θέλω να είμαστε καλά..και ενώ ξέρω οτι το μόνο που θέλω,είναι να είμαστε καλά,κάνω ώρες-ώρες μαλακίες!''Έτρεξε το δάκρυ από τα μάτια μου...εσύ δε με ξές τεικά ή εγώ?Που περίμενα οτι δε θα με έπαιρνες και τελικά το έκανες...Δε μπορώ να σου κρατήσω κακία...και μόνο που με πήρες νιώθω πολύ καλύτερα!Απλά πρόσεχε..γιατί πολλές φορές λες πράγματα και πληγώνεις τον άλλο..και δεν αρκεί μονο ένα ''συγγνωμη'' να τα διορθώσει όλα μετά..Σ'αγαπάω όμως..και η αγάπη ξεπερνάει τα πάντα δε λένε?Ε...λοιπόν και εγώ το ξεπερνάω αυτό!
Οσον αφορά την Κ.τώρα,δε ξέρω..είναι τρελό αυτό που θα πω,όμως αν είχα την δύναμη να σε αφήσω θα το έκανα...(Σ)...΄την λυπήθηκα έτσι όπως με κοιτούσε...Σ'ΑΓΑΠΑΕΙ ....και είμαι σίγουρη πως ξενυχτάει για'σενα..πως σήμερα ειδικά θα είναι το χειρότερό της το βράδυ...μακάρι να μπορούσα να της εξηγήσω..μακάρι να ήταν αλλιώς οι καταστάσεις...πολλά μακάρι...αλλά δυστυχώς ή ευτυχώς,αυτή είναι η ζωή...δυσκολη ή εύκολη...αστεία ή σοβαρή....να σε ανεβάζει τη μια ψηλά και την άλλη να σε στέλνει τοσο κάτω που πιο κάτω δεν γίνεται..και απο κει να βρεις τη δύναμη να μαζέψεις τα κομμάτια σου και να συναρμολογηθείς μόνη..ΣΥΓΓΝΩΜΗ,αλλά ΄δεν έχω τη δύναμη να τον αφήσω...και οι 2 τον πληγώσαμε...τον αγαπήσαμε και τον αγαπάμε γι'αυτο που είναι...περάσαμε στιγμές και ξέρω οτι είναι δυσκολο να πας παρακατω αν αγαπάς όμως αγαπάω και εγώ...και δεν έχουμε επιλογη για άλλη κίνηση...
                                                         ΣΥΓΓΝΩΜΗ => Κ.
                                                        Σ'ΑΓΑΠΑΩ =>  Σ
                                                  ΑΓΑΠΑΩ ΟΜΩΣ ΚΑΙ -ΕΜΕΝΑ- ...

Οδηγός της ψυχής..

Γιατί πολλές φορές ο ανθρωπος νιώθει τόσο κενός?Γιατί ενώ μπορεί να κάνει όμορφη τη ζωή του,την δυσκολεύει με τον χειρότερο τρόπο?Τα έχουμε όλα και κολλάμε σε λεπτομέρειες που τις κάνουμε να μοιάζουν πραγματικά προβλήματα...Απορώ πολύ με αυτή την τακτική...και εγώ έτσι είμαι..καμμία διαφορά..και απάντηση ακόμη δεν έχω πάρει...Καταλήγω κάπου,και ενώ λέω πως τώρα αυτό θα κάνω,πέφτω στο άλλο άκρο με τα μούτρα..και ξάνα τα ίδια..ο ίδιος κύκλος..
Μάλλον δεν μπορώ να νιώσω μόνη...ανασφάλεια..!μεγάλη θα έλεγα...!Σαν να χρειάζομαι ένα σίγουρο στήριγμα εκεί για'μένα...σα να μην μπορώ να ζήσω μόνη...εξαρτώμενο άτομο θα με χαρακτήριζα εγώ...ανασφασλές....
Κάνω μια αναδρομή στα παλιά και βλέπω οτι πολλοί έγυγαν...και λίγοι έμειναν...πολλά ειπώθηκαν και τα ελάχιστα συνέβησαν...και όσα απαρνιόμουν οτι θα ζήσω,έχω κάνει ήδη την αρχή να συμβούν..τι γίνεται λοιπόν??Όλο αντίθετα θα μου έρχονται?΄Φέρομαι σωστά,ή πάλι θα πληγωθώ?Χρειάζομαι στήρηξη...είναι το μόνο που γνωρίζω πλεον για'μένα..για όλα τα άλλα αφήνω μια μεγάλη αναμονή..να περιμένουν αυτή τη φορά...όπως άφησα τον εαυτο μου να περιμένει για να κοιτάξω εγώ άλλους,ήρθε η ώρα να βάλω και τον εαυτό μου λίγο μπροστά..να τον ακούσω...
Αν είχε στόμα και φωνή,σίγουρα θα ήταν πολύ θυμωμένη...ίσως και να μην μου μιλούσε καν..και δε θα το άντεχα απόρριψη και απο τον ίδιο μου τον εαυτό..όχι πως τώρα δεν είναι έτσι,αλλά τουλάχιστον ξέρω,οτι δε θα μου μιλήσει..Θέλω να πιστέψω σ'εμένα και να γιατρέψω όλες μου τις πληγές..και θα το κάνω!Θα πιστεύω σ'εμένα και στις ικανότητες μου και θα κάνω όλα μου τα όνειρα πραγματικότητα...θα φέρομαι πολύ πιο σωστά στους ανθρώπους..δε θα τους πληγώνω...θα είμαι όσο πιο τίμια μπορώ...αυτά ζητάω...αυτά μου έχουν λείψει...αυτά θέλω να ξανακερδίσω!!!
Να κλείσω τα μάτια μου και να κοιμάμαι ήρεμα...να ξυπνάω και να λάμπω απο ευτυχία που αντικριζω για ακόμη ένα πρωινο,το φως του ήλιου..τον αέρα στο κορμί μου...όλα αυτά τα απλά και καθημερινά πράγματα που έχουν αξία και εμείς τα έχουμε εκμηδενίσει...
Πρέπει να ζήσω!Πρέπει να είμαι εγώ ο οδηγός της ζωής μου..και καπετάνιος της μοίρας  μου!!!

''Ναρκωτικο''

Προσπαθώ να σε καταλάβω...να μπω μέσα στο μυαλό σου...να τρυπώσω σε κάθε σκέψη και να δω με ποια λογική κάνεις τι κάνεις...Ξέρεις δε θέλω να κάθομαι και να γράφω όλα όσα σκέφτομαι για'σένα..για'μας...ίσως με φοβίζει αυτό...ίσως δε θέλω να χαλάσω την εικόνα μου για'σένα..
Προσπαθώ να μην στο δείχνω..να σου δείχνω πως είμαι καλά..πως σε εμπιστεύομαι!Όχι πως δεν είναι έτσι,μα,σκέψου λίγο τι κάνεις στον εαυτό σου..Έχεις διαλογιστεί ποτέ πόσο πολύτιμη είναι η ζωή?Πόσα μας χαρίζει....έτσι απλόχερα...και εσύ τα δίνεις μία και πάνε όλα πέρα...δε μπορώ να σε καταλάβω....αλήθεια....ίσως δεν πόνεσες ποτέ σου...ίσως δεν κατάλαβες πως είναι καποιος δικός σου ανθρωπος να κινδυνεύει...να χάνεις τη γη κάτω απο τα πόδια σου και να τρέμεις στην ιδέα οτι μπορεί να ξυπνήσεις και να μην είναι άλλο εκεί για'σένα..και έσύ καταστρέφεις μόνος σου το ίδιο σου το δημιουργημα...-τον εαυτό σου-....σταμάτα να το κάνεις!!!Ξέφθγε απο τη μάζα...μην ακολουθάς όλους αυτούς που δεν με ενδιαφέρει αν κοιτάνε τον εαυτό τους..εγώ εσένα θέλω να προστατεύσω...δε θέλω να πάθεις ΠΟΤΕ,ΤΙΠΟΤΑ !!΄
Τι προσπαθείς να κρύψεις πίσω απο αυτό το προσωπείο?Και μην μου πεις πάλι οτι το κάνεις για την παρέα..οτι το γουστάρεις γιατί έχει φάση...αυτά εγώ τ'ακούω βερεσέ...
Απλά πίστεψε με πως μ'αυτό το τρόπο δε θα καταφέρεις τίποτα...όλα είναι στιγμιαία...ξεχνάς εκείνη τη στιγμή και είσαι στο δικο σου κόσμο..αλλά μόνο εκείνη τη στιγμή...δεν έχεισ λόγο να το κάνεις...άνοιξε τα μάτια σου...δες τι είναι καλό για'σενα και τι όχι...
Δίπλα σου έχεις άτομα που σ'αγαπάνε...σ'αγαπάνε γι'αυτό που είσαι..όχι γι'αυτο που γίνεσαι..
Και νώθω πως έχεις αλλάξει...για την ακρίβεια έχεις ''χαλάσει'' ....Δεν ήσουν έτσι όπως σε ήξερα..λίγο το σχολείο,λίγο οι γονείς,λίγο οι σχέσεις που σε πληγώσανε και οι ανθρωποι που σε εκαναν να πιστέψεις σ'αυτούς και τελικά ήταν τόσο σκάρτοι..όμως αυτή είναι η ζωή...με τα άσχημα και τα όμορφα...

Εγώ είμαι εδώ για'σένα...*πάντα*ήμουν...όσο και αν λάθος φέρθηκα μ'εμάς,πάντα σε νοιαζόμουν...πάντα σε σκεφτόμουν και μετανιωνα για τα λάθη μου...και τώρα θέλω να σου χαρίσω όσα σου στέρησα τότε που εσύ μου τα'δινες απλόχερα...Δεν είμαι τόσο λάθος νομίζω...ξέρω πως μέσα μου,όσο λάθος και αν λες οτι είμαι,είμαι καλός ανθρωπος..έχασα τον εαυτο μου μαζί και τα πιστευω μου..και προσπαθώ να γιατρευτώ απο τα πάντα...Σε χρειάζομαι στη ζωη μου...και σου υπόσχομαι αυτή τη φορά να κάνω όσα άργησα να κάνω..και όπως θα έχω εγώ εσένα,έτσι και εσύ να έχεις εμένα...γιατί όταν ξέρεις πως έχεισ δίπλα σου κάποιον να σε στηρίζει και να σου λέει ''είμαι εδώ..μαζί θα τα καταφέρουμε'',όλα είναι πιο εύκολα...ή τουλάχιστον έτσι μοιάζουν...Άλλωστε πίστευα πως το μόνο -ναρκωτικό-που θα σε κάνει να εθιστείς,θα είμαι εγώ...όπως μου έλεγες παλιά...απόδειξε το μου λοιπόν τώρα...τώρα...σ'αυτήν ακριβώς την στιγμή της αδυναμίας(?)οτι αυτό που επιδράει πάνω σου έχει όνομα και ψυχή..και όχι όνομα και καταστροφή !!