Η ευθηνη ειναι μονο δικη μου._

Ξυπνησα με τις σκεψεις να εχουν μπλοκαρει το μυαλο μου για ακομη μια φορα...Βλεπω το μαξιλαρακι(δωρο της γιαγιας με τη φωτο του δικου μου και εμενα)να με κοιταζει αυτος με τα ματια του σαν να θελει κατι να μου πει...και παλι σκεφτομαι τον αλλο(Σ)..τι να κανει?!που να ειναι?!Τι ωρα σχολαει αραγε??Αχ τι κρισεις παθαινω?Σπρωχνω το ζεστο παπλωμα που καλυπτει ολο το κορμι μου σε μηκος και σε πλατος και αποφασιζω να κανω αυτο που νιωθω...κατα καποιο τροπο..θα παω εκει που μενει να τον περιμενω...θελω να τον δω...μονο αυτο!2μερες μονο δεν μιλησαμε και νιωθω σα να περασε αιωνας...Σα να βλεπω ηδη πως θα με κοιταξει...με εκεινο το βλεμμα το σαστισμενο και τατυχρονα νευριασμενο και αγανακτισμενο απο τις καταστασεις ετσι οπως συμβαινουν... 

Δεν με νοιαζει....ετσι οπως ειναι ανω κατω ολα μεσα μου δεν δινω σημασια....εγω αυτο θελω και αυτο θα κανω....Διαβαζα πριν σε ενα blog που ελεγε μια κοπελα για τον καθε ανθρωπο τι ευκαιριες δινει στη ζωη του για να νιωσει καλα...και ολοκληρωμενα..και σα να μου ανετρεψε λιγο καποια δεδομενα...Ποτε αφησα τον εαυτο μου να κανει αυτο που θελει πραγματικα τελευταια,χωρις να σκεφτεται το τι θα γινει...και κυριως αφηνοντας πισω για λιγο τον εγωισμο που σαν φυλακη κλεινει την ιδια μου την καρδια....Δε ξερω αν θα κανω καλα που θα παω,ομως..ΘΑ ΠΑΩ!! !Και η μονη ευθηνη που εχω,ειναι αυτη,απεναντι στον ιδιο μου...τον εαυτο._