Σάββατο 11 Ιουνίου 2011

Οδηγός της ψυχής..

Γιατί πολλές φορές ο ανθρωπος νιώθει τόσο κενός?Γιατί ενώ μπορεί να κάνει όμορφη τη ζωή του,την δυσκολεύει με τον χειρότερο τρόπο?Τα έχουμε όλα και κολλάμε σε λεπτομέρειες που τις κάνουμε να μοιάζουν πραγματικά προβλήματα...Απορώ πολύ με αυτή την τακτική...και εγώ έτσι είμαι..καμμία διαφορά..και απάντηση ακόμη δεν έχω πάρει...Καταλήγω κάπου,και ενώ λέω πως τώρα αυτό θα κάνω,πέφτω στο άλλο άκρο με τα μούτρα..και ξάνα τα ίδια..ο ίδιος κύκλος..
Μάλλον δεν μπορώ να νιώσω μόνη...ανασφάλεια..!μεγάλη θα έλεγα...!Σαν να χρειάζομαι ένα σίγουρο στήριγμα εκεί για'μένα...σα να μην μπορώ να ζήσω μόνη...εξαρτώμενο άτομο θα με χαρακτήριζα εγώ...ανασφασλές....
Κάνω μια αναδρομή στα παλιά και βλέπω οτι πολλοί έγυγαν...και λίγοι έμειναν...πολλά ειπώθηκαν και τα ελάχιστα συνέβησαν...και όσα απαρνιόμουν οτι θα ζήσω,έχω κάνει ήδη την αρχή να συμβούν..τι γίνεται λοιπόν??Όλο αντίθετα θα μου έρχονται?΄Φέρομαι σωστά,ή πάλι θα πληγωθώ?Χρειάζομαι στήρηξη...είναι το μόνο που γνωρίζω πλεον για'μένα..για όλα τα άλλα αφήνω μια μεγάλη αναμονή..να περιμένουν αυτή τη φορά...όπως άφησα τον εαυτο μου να περιμένει για να κοιτάξω εγώ άλλους,ήρθε η ώρα να βάλω και τον εαυτό μου λίγο μπροστά..να τον ακούσω...
Αν είχε στόμα και φωνή,σίγουρα θα ήταν πολύ θυμωμένη...ίσως και να μην μου μιλούσε καν..και δε θα το άντεχα απόρριψη και απο τον ίδιο μου τον εαυτό..όχι πως τώρα δεν είναι έτσι,αλλά τουλάχιστον ξέρω,οτι δε θα μου μιλήσει..Θέλω να πιστέψω σ'εμένα και να γιατρέψω όλες μου τις πληγές..και θα το κάνω!Θα πιστεύω σ'εμένα και στις ικανότητες μου και θα κάνω όλα μου τα όνειρα πραγματικότητα...θα φέρομαι πολύ πιο σωστά στους ανθρώπους..δε θα τους πληγώνω...θα είμαι όσο πιο τίμια μπορώ...αυτά ζητάω...αυτά μου έχουν λείψει...αυτά θέλω να ξανακερδίσω!!!
Να κλείσω τα μάτια μου και να κοιμάμαι ήρεμα...να ξυπνάω και να λάμπω απο ευτυχία που αντικριζω για ακόμη ένα πρωινο,το φως του ήλιου..τον αέρα στο κορμί μου...όλα αυτά τα απλά και καθημερινά πράγματα που έχουν αξία και εμείς τα έχουμε εκμηδενίσει...
Πρέπει να ζήσω!Πρέπει να είμαι εγώ ο οδηγός της ζωής μου..και καπετάνιος της μοίρας  μου!!!

2 σχόλια:

Δaνaη's είπε...

που ΄χαθηκες γλυκια μ???

πολύ όμορφο το κείμενο σου ;)
συμφωνω με όλα γιατι πάνω απ' όλα, σημασία έχει να τα έχουμε καλά με τον εαυτό μας!
αν νιώθεις καλά με εσένα, μον τοτε μπορείς να νιώσεις και με τους γύρω σ!

μην απογοητευεσαι και καλό καλοκαίρι!!

Litsaki είπε...

Χάθηκα για λίγο καιρό Δαναη μου..
Ομως είμαι πάλι εδώ!!Σας χρειάζομαι άλλωστε.. :) Δυστυχως ή ευτυχώς έτσι είναι...πρέπει πρώτα να κοιτάμε και εμάς λίγο...όχι μόνο τους άλλους...Προχωράμε και ελπίζουμε στα καλύτερα!Καλό καλοκαιράκι και σ'εσένα καλή μου!!!