Ο χειρότερος εχθρός μου !!

Απορώ πραγματικά πώς αυτο το σώμα,μυαλό,προσωπικότητα δεν με έχουν παρατήσει ακόμα μετά από όσα τους κάνω να περνάνε καθημερινά..Αυτός ο κόμπος στο λαιμό που μου επιτρέπει να παίρνω ελάχιστες ανάσες,και αυτά τα δάκρυα που με ζόρι κρατιούνται μην κυλήσουν απο τα μάτια...
Πόσες στεναχώριες μπορεί ν'αντέξει ο οργανισμός??Πόσα δάκρυα??Ώρες-ώρες φοβάμαι μην πάθω τίποτα από την πολύ στεναχώρια..μην''πετάξει''καμμιά αρρώστια ο οργανισμός μου και με κάνει να ξυπνήσω για τα καλά....και για να πω την αλήθεια θέλω να υπάρξει κάτι δυνατό στη ζωή μου που να με ΞΥΠΝΗΣΕΙ !!Δε ξέρω τι θα είναι...ας είναι κάτι όμως που θα με βοηθήσει να κοιτάξω τη ζωή με άλλο μάτι..λυπάμαι πολύ που είμαι 19 χρονών και βρίσκομαι σ'αυτή τη κατάσταση...σ'αυτό το αδιέξοδο...όλο η ίδια θλίψη..η ίδια μιζέρια..τα ίδια..τα ίδια..και τα ίδια..ο ίδιος απογοητευτικός χαρακτήρας και μια ποσωπικότητα-χαμένη-καθόλου αξιοπρεπής,και μπερδεμένη...αρχίζω να με φοβάμαι...το λέω και  νιώθω τα μάτια μου να υγραίνονται...λένε πως όταν τα όνειρα δεν χωράνε στα μάτια,γίνονται δάκρυα ...ίσως...γιατί μάλλον μόνο όνειρα έχω και δεν μπορώ να τα πραγματοποιήσω...ειμαι ΔΕΙΛΗ !!ΝΑΙ!!ΑΥΤΟ ΕΙΜΑΙ!!!ΔΕΙΛΗ και ΨΕΥΤΡΑ...τα θέλω και τα παθαίνω..αλλά ποιος με καταλαβαίνει??Κουραστηκα πολύ με όλα όσα συμβαίνουν κάθε μέρα...θέλω μια φορά να ξυπνήσω και να είμαι χαρούμενη..όχι να χτυπάει η καρδιά μου τόσο δυνατά λες και θα βγει έξω από την μπλούζα...μέχρι και αυτή θέλει να με παρατήσει...να φύγει...νιώθει φυλακισμένη και το δείχνει μ'αυτό το τρόπο..Ήδη στη ζωη μου δεν έκανα όσα ήθελα...για την ηλικία που είμαι..δε λέω πως ζω άσχημα..γιατί σίγουρα θα μπορούσα να τα κάνω όλα να μοιάζουν πιο όμορφα αν ήμουν καλά μέσα μου..αλλά σ'αυτο συντελούν πολλοί παράγοντες...όλο παραπονιέμαι..όλο λέω πως θέλω να αλλάξω τα πράγματα μα τίποτα δεν κάνω..ανίκανη!!Είχα έναν χαρακτήρα σπαθί και τον κατέστρεψα...και όχι μόνο τον κατέστρεψα..αλλά αφού του έκανα ότι του έκανα ζητάω και απο πάνω να με βοηθήσει..τα κομμάτια του ειναι σπασμένα...και μου είναι τόσο δύσκολο να τα κολλήσω απο την αρχή...δε βρίσκω τη σωστή σειρά..που ακριβώς πάει το κάθε τι..και έτσι κολλάω...μαζί με όλα όσα σκέφτομαι...καλή είναι η προτροπή...το να σου πει κάποιος να τα βάλεις όλα σε μια τάξη και να προχωρήσεις..αλλά ξέρουμε πολύ καλά οτι η προτροπή ειναι πιο εύκολη απο την απόφαση να το κάνουμε...και ξέρω πολύ καλά πως δεν υπάρχει χειρότερος εχθρός από το ίδιο μου το μυαλό...
Ίσως πάλι να είναι ένα τίμημα που πρέπει να πληρώσω για όσα ''έχω κάνει'' και γι'αυτό να μου φέρεται έτσι η ζωή...δε ξέρω...ας βάλει ο Θεός το χέρι του να μου συμβεί κάτι που θα τα ανατρέψει όλα..γιατί με το μυαλό που έχω δεν έχω καταλήξει πουθενά....Λυπάμαι πολύ για όσα έχω καταφέρει μέχρι τώρα....τι??-ΤΙΠΟΤΑ-

''Ισως''

''Ισως'' καποια στιγμή βρω τη δύναμη...να προχωρήσω.....

Ακόμη εδώ...

Δεν ξέρω πως τα καταφέρνεις και με ένα σου αγγιγμα,ενα σου φιλί,τα αλλάζεις όλα!!Μεταμορφώνεις το αγχος σε χαρά..τη λύπη σε χαμόγελο...φαντάσου τι δύναμη ασκείς πάνω μου..Δεν θέλω και πολύ...το ήξερες ανέκαθεν..είναι αυτό το μαγικό που με κάνει να θέλω και άλλο....κ'άλλο..κ'άλλο..που με κάνει να μην σκέφτομαι τίποτα για το μετά..και απλά να γεύομαι τη στιγμή μέχρι τέλους...Εξάρτηση να το πω?Πες το κ'έτσι..εγώ αυτό βλέπω..παραβαίνουμε τις ίδιες υποσχέσεις ξανά και ξανά κρύβοντας τα όσα νιώθουμε πίσω από υποτιθέμενες αφορμές.....και απλά το ζούμε...

Ίσως να είναι η ικανότητα του ανθρώπου να θέλει να προφυλαχτεί απο ακόμη μια πληγή που μπορεί να τον ξαναρίξει ψυχολογικά..Βάζουμε τους όσους μας και ξέρουμε πως μέσα μας δεν ισχύουν...κρυβόμαστε όμως στην ουσία από τους ίδιους μας τους εαυτούς..παράξενο όλο αυτό..όμως και πολυ λογικό ταυτοχρόνος..Ξέρω οτι είσαι δυνατός..πιο πολύ απο'μένα..-στα πάντα-..όμως μέσα σου ξες όπως ξέρω και εγώ την πραγματική αλήθεια..το πείσμα απλά σε τρώει..και με το δίκιο σου..Εμένα μου αρκούσε όλο το σκηνικό...δεν ήθελα τίποτε παραπάνω...τίποτε λιγότερο...μόνο που βρισκόμασταν εκεί..''μαζί''..ήταν ήδη αρκετό...


Τα μάτια λένε είναι ο καθρέφτης της ψυχής...πόσο δίκιο έχουν?!?!Μαρτυράνε όλα όσα η λογική φοβάται να παραδεχτεί...και βγάζουν στην επιφάνεια τους λόγους της καρδιάς..Κοίτα με!!Θέλω να δω αν μ'αγαπάς...αν ακόμη όσα έλεγες τα νιώθεις..αν...αν..αν...


Έχεις μεγάλη καρδιά..και εγώ μάλλον μικρότερη..ανίκανη να δεχτεί όλα όσα εσύ δίνεις και παράλληλα να κάνει κάτι γι'αυτό..όμως μπορω και να σ'αφήσω??Ξερεις πολύ καλά πως αυτό δεν υφίσταται...αυτό που αναζητώ ώρες ώρες να με διώξει μακριά για να μην σε κρατάω και εσένα δέσμιο,το ίδιο με κρατάει καθηλωμένη στν ίδια θέση..


Δεν πιστεύω οτι καποιοι δρόμοι χωρίζουν για πάντα...το -για πάντα- ειναι κάπως προκατηλλημένο..πιστεύω οτι αν κάτι θέλουμε να το κρατήσουμε στη ζωη μας το κρατάμε..με τον Α ή τον Β τρόπο..και για'μας τους δύο οι δρόμοι μας δεν νομίζω ότι χωρίζουν έτσι απλά..ούτε τώρα,ούτε αργότερα..νιώθω ότι κάτι μας ενώνει..και δεν θέλω να το χάσω γιατί με κάνει να αισθάνομαι -εγώ-...ο -εαυτός-μου..λίγα άτομα μου το βγάζουν αυτό...


Οι αναμνήσεις πολλές....τίποτα δεν έχει τελειώσει...είναι στο χέρι μας να κάνουμε εμείς  αυτό που θέλουμε...(θέλω)...πρέπει να το ακούω αυτό..κυρίως εγώ,γιατί εγώ είμαι αυτή από την οποία κρίνονται τα περισσότερα...κάνω μόνη μου τη ζωή μου πιο δύσκολη,το ξέρω,και δεν κάνω τίποτα...πόσο καταστροφική είμαι?Μου λες?
Δε πειράζει τι να πω?Πιστεύω πολύ τη φράση''Ολα γίνονται για κάποιο λόγο''..οποτε ακόμη και αυτό που γίνεται ακόμη και αν ξέρω οτι ειναι λάθος κλπ,κλπ,κλπ σίγουρα έχει το λόγο του..Λάθη μου..πάθη μου.να γίνεται πολλά ρε μπας και μάθω..


Μέχρι τότε...ίσως κάποια πράγματα πήραν λάθος σειρά μέσα στο χρόνο..και να πρέπει να τα αλλάξω..φτάνει να είσαι και εσύ εδώ..γιατί όσο μπορούμε να φέρουμε τα πάνω κάτω *μαζι*..όσο κρατάς το χέρι μου...και φυσικά,εγώ,το δικό σου....

Άνω-κάτω ΟΛΑ !!!

Χάθηκα..ναι αυτο είναι..χάθηκα τελείως...Ακούστε τι μου συνέβει και θέλω τις γνώμες σας..

Προχθές μάλωσα με τον Σ γιατί ξέσπασε για ακόμη μία φορά και μου είπε πως πρεπέι να κάνω κάτι..ότι επειδη δε μιλάει δε σημαίνει και πως δεν καταλαβαίνει κάποια πράγματα..δεν ήθελε όμως λεει για να μην χαλάσει αυτό το όμορφο που μας περιτριγύριζε τις τελευταίες μέρες..δεν άντεξε όμως και έκανε το <<μπαμ>> ..Μετά απο μεγάλη λογομαχία και άσχημα λόγια,που ναι μεν έχει δίκιο και το γνωρίζω μου τα χτυπάει με τέτοιο τρόπο ωστε να με πονάνε ακόμα πιο πολύ και να μου θυμίζουν πόσο λάθος φέρομαι!!Εκείνο το βράδυ δε μπορούσα να του πω όλα όσα ήθελα...ήταν η μαμά μου λίγο πιο πέρα και περίμενε να κλείσω το τηλ.(πόσο με νευρίασε..πόσο)!Κατάλαβε οτι κάτι τρέχει και άρχισε να μου λέει τα δικά της περί σωστού και λάθους,ειλικρίνιας και σεβασμού..λες και ήταν βαλτή κ'αυτή να με κάνει ακόμα χειρότερα..έτσι του είπα να βρεθουμε την επόμενη μέρα και να του πω όσα δεν πρόλαβα και ήθελα...έτσι και έγινε..του είπα όλα όσα ήθελα..ίσως και παραπάνω απ'όσα 'επρεπε και μαλλον πράγματα για τα οποία ουτε καν εγώ η ίδια ήμουν σίγουρη!!Του είπα πως θέλω να είμαι μαζί του..γιατι περνάω όμορφα..γιατί είμαι ο εαυτός μου μαζί του,γιατί γελάω συνέχεια...γιατι μ'αρεσει απ'το πιο χαζο μέχρι το πιο τέλειο πανω του αλλά και στον χαρακτήρα του..Δεν ήμουν σίγουρη κατα πόσο εννοούσα όμως οτι θέλω να είμαι μαζί του..και αυτο γιατί παρ'όλο που τα βρήκα με τον Ο,ο Σ ξέρει οτι είμαι χωρισμένη..τόσο άνω κάτω τα έχω κανει όλα...φανταστείτε λίγο..:/ !!Αυτός άρχισε να μου λέει πως δεν με πιστεύει,πως έχω κάνει πολλά λάθη..και άλλα τοσα..για τα οποία έχει απόλυτο δίκιο!!!Τελικά μετά απ'αυτά έληξε η συζήτηση..έφυγε αυτός..έφυγα και εγώ πολύ καταρακωμένη..πήγα σπιτι και μετά από λίγο κοίταξα το κινητό..είχα 2 κλήσεις του και με το που τις βλέπω,παρά τα όσα μου είπε και με έκανε να νιώσω ασχημα τον πήρα να δω τι ήθελε..μου ζήτησε να κατέβω λίγο κάτω από το σπίτι μου..να μην τα πολυλογώ κατεβηκα και ήρθε σ'ενα λεπτό..έπεσα στην αγκαλια του και αυτός με έσφυγγε όσο πιο δυνατά μπορούσε..το ένιωθα....το ήθελε τόσο πολύ. Μου ζήτησε λίγο χρόνο..θέλει να δει λεει να σκεφτει..και του ειπα ενταξει..άλλωστε και εμένα με βόλευε αυτό για να δω τι θα κάνω με τον Ο!!!Απο'δω και απο'κε,εκείνο το βράδυ έληξε πολύ όμορφα...με ωραία μηνύματα και ακόμα πιο ωραίες σκέψεις..Το άλλο πρωί μιλήσαμε και είπαμε να μπούμε στο msn με καμερα να τα πουμε και απο κει..Ετσι και έγινε...απο τσ 3:30 μέχρι της 7:30 μιλούσαμε ασταμάτητα...γελούσαμε...ακούγαμε μαζί τραγούδια που αφιέρωνε ο ένας στον άλλο και γενικά ήταν τόσο τελεια..ήρθε και η ώρα να βρεθούμε..πως και πως την περίμενα..πήγα στο γνωστό κρυφό σημείο που εχουμε συνήθως ραντεβού και ήρθε και αυτός..φιλιόμασταν...γελούσαμε...λέγαμε πως ήταν η μέρα μας..όλα μέχρι στιγμής μέλι γάλα,μεχρι που με ρωτάει τι θα γίνει μ'εμάς..ΩΧ!(Λέω απο μέσα μου)Τον ρωτάω με ένα αχανές βλέμμα..-Τί θες να γίνει?Μου λεει..-Εγώ θα σου πω??Απο δω,απο κει πάλι άρχιζε η συζήτηση να χαλάει..(όχι πάλι Θεέ μου..όοχι..)Άρχισε να μου λέει πως δεν με εμπιστεύεται με ΤΙΠΟΤΑ μετά απ'όσα έχουν γίνει και πως θέλει να δει κάτι για να δει οτι όντως λέω την αλήθεια...και μου ειπε πως θέλει να παρω τηλ.τον Ο μπροστα του και να τον πω να μην με ξαναπάρει τηλ.Και αυτο γιατι φοβάται οτι θα μιλαώ μαζί του αν το κάνω μόνη μου,και δεν γουσταρει όπως κορόιδευα τον Ο μαζί του τώρα να κοροιδευω αυτον με τον Ο..εδώ που τα λέμε έχει και ένα δικιο..όχι οτι θα συνέβαινε κάτι τέτοιο απλά μετά απ'οσα εχουν γίνει ούτε εγώ αν ήμουν στη θέση του θα τον εμπιστευόμουν..Αλλα σε κάποια θέματα είμαι κάθετη..ακόμη και να ημουν 1000% σίγουρη οτι θέλω να είμαι με τον Σ και να κάνω μια νέα αρχή,τηλέφωνο απο'μενα μπροστα του κιόλλασ δεν θα το δει..και αυτό γιατί έκανα που έκανα τόσα..έναν ελάχιστο σεβασμό στη σχέση που έχω-είχα οφείλω!!Έτσι δεν είναι??Ούτε εμένα θα μ'άρεζε να πάρει ο πρώην μου τηλ.μπροστα στη νυν του και να με βάλει ανοιχτή ακρόαση για να τον πιστέψει η άλλη..του το είπα αυτο και η απάντησή του ήταν πως σκέφτομαι όλους τους άλλους εκτός απ'αυτόν και ότι αυτή τη φορά το εννοεί πως είναι οριστικό...ίσως αυτά έπρεπε να τα είχαμε πει χτες και να έληγε όλο αυτό εκεί..όμως δεν πειράζει..τώρα τα είπαμε όλα..και δεν εχει μεινει κάτι..δεν εχω να σου πω κάτι άλλο..!Και ανέβηκε στο μηχανάκι να φύγει..Εγώ εκεί...σαστισμένη που δεν καταλαβαίνει οτι αυτό δεν μπορώ να το κάνω που μου ζητάει και παραλληλα να αναρωτίεμαι μέσα μου για πολλά...

Μην με πάρεις τηλέφωνο...σε παρακαλώ μην το κάνεις..δεν έχουμε να πουμε τίποτα άλλο εμείς οι δύο..Να είσα καλά θέλω μόνο και να προσέχεις..και να θυμάσαι πως κάποτε υπήρχε ένα αγόρι που σ'αγαπούσε και εσύ δεν έκανες τίποτα γι'αυτόν..
Τον κοιτάω..δεν έχω λέξεις να εκφράσω αυτο που κυριαρχεί στη καρδιά μου..ειναι θυμός?απελπισία?αγάπη?απογοήτευση?φόβος?Δεν ξέρω...Δεν μιλάω..σε κοιτάω να απομακρύνεσαι...έφυγες απο το στενό μας...έφυγες απο τη συζήτηση......έφυγεσ..απο'μενα....
Δε θα φυγεις όμως ποτέ από την ΚΑΡΔΙΑ και το ΜΥΑΛΟ μου...Ακόμη δεν συνειδητοποιησα τι έγινε..ίσως είναι η δύναμη του ανθρώπου αυτή να μη θέλει να δει την αλήθεια..Ξέρω οτι θα είσαι στο μυαλό μου κάθε λεπτο που περνάει..χωρίς να αμφιβάλλω γι'αυτό που σου λέω..μόνο μην με κρίνεις τόσο άδικα..Γιατί όσο πονάς,πονάω...

ΚΑΡΔΟΥΛΑ ΜΟΥ..........................................ΚΑΠΟΙΑ ΜΕΡΑ...ΔΕ ΞΕΡΩ ΠΟΤΕ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΗ.....ΑΝ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΤΩΡΑ Η ΣΕ 5ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΩΡΑ,ΘΑ ΕΡΘΩ ΝΑ ΣΕ ΒΡΩ......ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΝΙΩΘΩ ΟΤΙ ΕΜΕΙΣ -ΤΕΛΕΙΩΣΑΜΕ- .............Σ'ΑΓΑΠΑΩ ΚΑΙ ΑΣ ΜΗΝ ΤΟ ΠΙΣΤΕΥΕΙΣ!!!

Κουράστηκα να ακούω τόσο δυνατά τις σκέψεις μου !!

Περπατάω...μέσα στη βουή και στην ίδια καθημερινή ρουτίνα ο εαυτόσ μου,έρμαιο των καταστάστεων που εγώ η ίδια έχω επιλέξει να ζω..Ένα κορμί που νιώθω οτι δεν αντέχει να είναι ίσιο και να λυγίζει μαζί με τις καταστάσεις ακόμη πιο πολύ!!

Πίστευα ότι όλα θα αλλάξουν...ότι θα είμαι καλά πλέον..άλλωστε είχα κουραστεί να πονάω τόσο πολύ..και αυτή η ψυχή(?)να μην βρίσκει ηρεμία.....γαλήνη...θαλπωρή...Όλα ίδια όμως..και αυτή τη φορά χειρότερα απ'ολες..πάλεψα να ξαναανακτήσω τη χαμένη μου σχέση και να αφήσω όλα τα άλλα στην άκρη και να αφοσιωθώ εκεί..όμως και πάλι δεν άντεξα..για ακόμη μια φορά γυρνάω εκεί που κατέληγα..ναι..εκεί..εκεί που κορόιδευα τον ανθρωπο μου και περνούσα εγώ καλα..εκεί που ταίριαζα σε χαρακτήρα πιο πολύ...

Δεν είναι οτι απαλλάσω τον ευτό μου από κάθε πράξη μου που έχω κάνει,όμως όπως μου λέει και μια καλή μου φίλη ''δεν πρέπει όλα να τα ρίχνουμε ντε και καλά στον εαυτό μας''...και νομίζω πως εχει και ένα δικιο..Καθόμου και σκεφτόμουν τι μου λείπει τελικά πιο πολύ απ'ολα στη ζωη μου..και συμπέρανα πως πολλά που ήθελα ακόμη δεν τα έχω κάνει για διάφορους λόγους και πως άλλα που θέλω να κάνω και μπορώ,δεν έχω τη δύναμη να τα αντιμετωπίσω...

Σίγουρα για ότι έχει γίνει μέχρι σήμερα η κύρια αιτία είμαι ΕΓΩ !!Όμως δεν πιστεύω ότι φταίω για τα πάντα..για να έκανα τι έκανα,κάτι δεν μου έλλειπε??Αν ήμουν ικανοποιημένη ούτε θα με έννοιαζε κανένας..όμως για να έφτασα εδώ,κάτι με ώθησε..(στη σχέση μου την κανονική πάντα σε σχέση με την κρυφή)Πιστεύω πως αν κάποιος σε κάνει να περνάς καλά και κυρίως στο δείχνει με κάθε τρόπο δε θες και πολύ για να πνίγεσαι σε πελάγη ευτυχίας..σε αντίθεση με το αν σου φέρεται σαν να είσαι δεδομένη και όλα καλά,όλα ανθηρά(που λέει και μια παροιμία).

Ώρες-ώρες νομίζω ότι έχω τρελαθεί και χρειάζομαι επειγόντως μια βοήθεια γιατί μόνη μου δεν μπορώ να τα βγάλω πέρα..και καταλήγω να λυπάμαι τον εαυτό μου γιατί παλιότερα είχα την δύναμη να τα αντιμετωπίσω όλα..και τώρα...-τίποτα-......κενή...αδύναμη...μόνη....

Νιώθω πως κανένας δεν με καταλάβαινε μέχρι που σήμερα μίλησα σ'εσένα ''Μ'' μου..δεν άντεξα άλλο...όλα όσα μάζευα τόσο καιρό μέσα μου και στα έκρυβα έκανα σήμερα το ''μπαμ'' τους και βγήκαν από μόνα τους..είχα φουσκώσει με τα ψέμματα μου βρίσκονται σε κάθε μας συζήτηση και τώρα πλεον ξέρεις την αλήθεια...Δε θέλω να σκέφτομαι ότι υπάρχει περιπτωση να μιλήσεις ποτέ για όσα σου εκμυστηρεύθηκα..αν και πιστεύω πως δε θα το κάνεις..το έβλεπα..με κρατούσεσ το χέρι και έκλαιγες μαζί μου..μου ορκιζόσουν και έτρεμες μαζί μου..σαν να ένιωθες κάθε παλμό της καρδιάς μου..τον ίδιο κόμπο στο στομάχι...Πόσο χάρηκα που σου ανοίχτηκα..που θα σε έχω τώρα συνοδοιπόρο της κατάστασης αλλά και που θα μπορώ να κλάψω πάνω σου κάθε δύσκολη στιγμή..να πω το πρόβλημα μου..όχι πως δεν σε είχα και πρι,ένα παραπάνο όμως τώρα..Σ'ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ λοιπόν που με καταλαβαίνεις και είσαι εδώ!!

Τώρα πρέπει για ακόμη μία φορά να αποφασίσω τι θέλω και τι όχι...πρέπει να σταματήσω να τους κοροιδεύω όλους,και πρώτο και καλύτερο τον εαυτό μου..όση ελάχιστη αξιοπρέπεια μου έχει μείνει να την μαζέψω και να την κρατήσω για'μένα..Στο κάτω κάτω αργά ή γρήγορα θα γινόταν αυτό..θα έπρεπε να δω τι μου γίνεται...άσχετα που τώρα δεν τολμάω να κουνηθώ απο το καβούκι μου..έχω κλειστεί μέσα και κάνω μόνο ό,τι μου βολεύει..πόσο αχάριστη είμαι..πόσο?!

Μου είπε μια μέρα η μαμά μου να μάθω στη ζωη μου να είμαι ντόμπρα με τους ανθρώπους γύρω μου...ειλικρινής..πώς το λένε?!Κάτι που τα τελευταια 2χρόνια κοντά δεν είμαι ούτε στο ελάχιστο..Δεν είμαι όμως κακός άνθρωπος..αλήθεια το λέω..όσοι ε ξέρουν πραγματικά ξέρουν πως αυτό ισχύει..Φοβάμαι να προχωρήσω..να γνωρίσω το αβέβαιο και να αφήσω το γνωστό και το σίγουρο..Φοβάμαι να κάνω αυτό που θέλω γιατί φοβάμαι τι θα πουν οι άλλοι για'μένα..Φοβάμαι να τον αφήσω για να μην βρει άλλη..(καθαρός εγωισμός..και ειδικά με τα όσα έχω κάνει εγώ σ'αυτον)αλλά δυστυχώς αυτή είμαι..Μου λέιπει αυτό το θάρρος-θράσος που θα ήθελα να είχα και δεν κατάφερα να αποκτήσω...όλα αυτά με φέρνουν να μην μπορώ να αποφασίσω..να μπερδεύομαι με τις σκέψεις μου..και να καταλήγω πάλι στα ίδια..τα ίδια..και τα ίδια...

Και σας ρωτάω...αυτή θα είναι η ζωή μου??Αυτή θα παραμείνω?Για πόσο πια?ΚΟΥΡΑΣΤΙΚΑ να είμαι απο δω και'απο κει...να μν τολμαω να κάνω αυτό που θέλω και να μένω στάσιμη...να μην ξέρω τι θέλω και να μπερδεύομαι μέρα με τη μέρα όλο και πιο πολύ(??!)
Δεν έχω διάθεση για τίποτα...τρέμω στα βράδια που έρχονται και που με βρίσκουν να κοιτάω ένα ταβάνι και να κλαίω γιατί δεν κάνω κάτι απ'οσα σκέφτομαι...έρχεται το πρωί και ξυπναω με ένα αγχος λες και θα μου συμβουν ΤΑ γεγονότα..και όλος αυτός ο χρόνος που περνάει,περνάει επώδηνα...με πονάει όλο και πιο πολύ κάθε μέρα..όμως δεν ξέρω αν θα πονάω ακόμα πιο πολύ αν κάνω καποια αλλη κινηση(το αβέβαιο που λέγαμε)

Παρακαλάω να έρθει η μέρα που θα είμαι και πάλι καλά με τον εαυτό μου και τους γύρω μου,και που θα κάνω μονάχα ότι λεει η καρδιά μου...γιατί το μυαλό μου δεν μ'έβγαλε πουθενα..μόνο Θεούλη μου...μην μου το αργήσεις..δε ξέρω ποσο ακόμα αντέχει η ψυχη μου..Σε χρειάζομαι!!ΒΟΗΘΗΣΕ ΜΕ!!!

Νέα χρονιά...σταθερές αξίες .....!!

Καλή χρονιααααά...Μπήκε το 2011 και έφυγε μια πολύ περίεργη και πολύπλοκη χρονιά για'μένα..Αν και το 2011 μπήκε πάλι περίεργα..Ας δούμε λοιπόν τι παίχτηκε..

Παρασκευή βράδυ..Όπως κάθε χρόνο έτσι και φέτος,όλη η οικογένεια στη γιαγιά και στο παππού για αλλαγή χρόνου..Ντυμένη εγώ όσο πιο όμορφα μπορώ και περιποιημένη όπως είχα να με δω πολύ καιρό τώρα..ένιωθα ξεχωριστή και μου άρεζε όλο αυτό..μπαίνουμε στο ασανσέρ να ανέβουμε στο σπιτι και με το που ανοίγει η πόρτα και αρχίζουν όλοι να μπαίνουν στο σπίτι νιώθω τη δόνηση από το κινητό στη τσέπη μου..''Ποιός να είναι??''αναρωτήθηκα..βλέπω *Σ..ΣΠΙΤΙ* ...Τι θέλει σκεφτηκα και με παίρνει από το σπίτι??Το σηκώνω και ακούω το τραγούδι μας...μ'έβαλε να τ'ακούσω όλο και μετά μου το έκλεισε...Να πω την λήθεια μου άρεσε τοσο μα τόσο πολύ αυτό που έκανε αλλα απ'την άλλη σκεφτόμουν τα χθεσινά..και όσα μου είχε πει..προς το παρόν...μένω με το χαμογελο..

Αρχ'ιζουμε τρώμε όλοι στη γιαγιά και αφού έχει περάσει όλη η ώρα να σου και η αλλαγή χρόνου..μπαμ,μπουμ έξω,τα πυροτεχνήματα πάνε και έρχονται..έλαμπαν τα μάτια μου από το παραμυθένιο σκηνικό και παράλληλα σκεφτόμουν τετοια μέρα πριν ένα χρόνο πως ήμουν,τι ευχόμουν,τι λάθη είχα κάνει,και πόσα παράξενα μου είχαν συμβει...το ίδιο έκανα και φέτος και μπορώ να πω με σιγουριά πως ουτε στα όνειρά μου την φανταζόμουν αυτή τη χρονιά..ακόμη και στα μηνυματα που στέλναμε για <<χρόνια πολλα΄>>ήταν με διαφορετική σειρά φέτος..πρώτα στα άτομα που μου στάθηκαν πραγματικά,και μετά στις υποτιθέμενες κολλητές που έταζαν τόσα και εκαναν τα μισα.......!!κόψαμε βασιλόπιτα και μετα από λίγο φύγαμε γιατί θα έβγαινα με την παρέα μου για βράδυ..πέρσυση τέτοια μέρα ήμουν με τις κολλητές μου στ ίδιο τραπέζι,γλεντούσαμε μαζί και όλα ήταν μέλι γάλα...φέτος κάθομαι στο απέναντι τραπέζι απ'αυτές με τα άτομα που ήταν πάντα δίπλα μου,και περνάω καλά μ'αυτά..αρχικά ένιωθα παράξενα..αναρωτιόμουν γιατι να είναι τόσο άδικη η ζωή,και το λέω γιατι έχει γίνει κάτι ανάμεσα σ'εμένα και την κολλητή μου σαν παρεξήγηση και είχαμε φτάσει σε σημείο να είμαστε σαν απλές φίλες..Και λυπάμαι γι'αυτό γιατί πολλές φορές πας να κάνεις ένα καλό και βρίσκεις το μπελά σου...άρχισα να πίνω και να χορεύω όπως έκαναν όλοι..η Ε (η κολλητη μου)ήρθε να τσουγκρίσουμε τα ποτήρια και να χορέψουμε...ένιωθα τόσο χαρουμενη που έπινα ανεξέλεγκτα και χόρευα με όλη την ενέργεια που είχα..στο μαγαζί πανικός..ανέβηκαν 2από την παλιά μου παρέα πανω στο σκαμπό να χορέψουν ανέβηκα και εγώ...με κοιτάει η άλλη κολλητη μου και μου τραγουδούσε απο μακριά σαν να μου αφιερωνε τα λόγια..και απ'την άλλη έβλεπα την Ε να μου τραγουδάει και αυτη και να με κοιταει με νοημα..ένιωθα σαν να λείπω και απο τις 2 και να το δείχνουν μιας και είμαστε μαζι στο  μαγαζι,μιας και λίγο το τραβαει και η μερα...δεν με νοιάζει όμως..μ'αρέσει τόσο πολύ όλο αυτό!!Οι ώρες περνούσαν και όλοι λίγο πολύ ήταν κομμάτια..μία απο την παρέα μου που καθόμουν μέθυσε παρα πολυ και αναγκάστηκαν να φύγουν για να ην πανε σπίτι...σκέφτηκα ''γαμώτο..γιατι αυτή??''ειχαμε κανονισει να πηγαιναμε απο τα παιδια για ποτο μετα..τον Σ και την παρεα του..τον πήρα τηλ και του είπα πως ακυρο τελικά γιατί ειναι τυφλα αυτη..και τον ρώτησα αν θέλει να βρεθουμε ..μου είπε πως δεν εχει μηχανακι και να περιμενω να ρωτησει κανεναν μηπως μπορει να του το δωσει για λιγο..τελικα τα καταφερε..μου ειπε να βρεθουμε..βρεθηκαμε σε μια πολυκατοικια..ηρθε κυριλλε...με κουστουμιά..ηταν κουκλος...τον αγκαλιάζω και με αγκαλιάζει για χρόνια πολλά και ο καημενουλης μου παγωνε γιατι φορουσε σακακι και ειχε που ειχε παγωνια,ποσο μαλλον πανω στο μηχανακι...ηρθε ομως!!Αυτο έχει σημασια..κοιτιόμαστε..και φιλιόμαστε....και φιλιόμαστε..και φιλιόμαστε...προχωρησε όλο αυτο και μετα αγκαλια...τον κοιταω και τον λεω,ξες τι λενε ε?οτι ο,τι κανεις σημερα θα το κανεις και όλο το χρόνο..και με ξαναφιλάει...μετα με πηγε σπιτι γιατι ειχε περασει ηδη ωρα..με φιλησε και ειπαμε πως θα τα πουμε..μιλησαμε την επομενη για λιγο στο τηλ.και σημερα στο msn..και αυτα...τώρα θα σκεφτομαι πως περυσι τετοια μερα μου έμεινε μια γλυκια γευση με τα κοριτσια (κολλητες) και πως βρεθηκα με τον Σ..και το πρωτο μου φιλι ήταν μαζί του..Α!Ξέχασα να αναφέρω οτι ο Ο δουλευε...γι'αυτο και δεν ήμασταν μαζι..και λεω,πως τιποτα δεν ειναι τυχαιο και ολα εχουν το λογο τους..γιατι αν δουλευε τιποτα απ'ολα αυτα δεν θα ειχε συμβει..!!

Γενικη εικονα Πρωτοχρονιας??? --------> Τ.Ε.Λ.Ε.Ι.Α ! ! ! !